\n\n\n

Ben kendimi bildim bileli her gelen hükümet eğitim sistemiyle oynamıştır.

Öğrencilik hayatımız, birkaç yılda bir değişen sisteme uyum sağlamakla geçti.

Biz ilkokulu bitirme sınavıyla bitirdik. Ertesi yıl bitirme sınavı kalktı.

İkmal diye bir şey vardı, sonra sorumlu geçme diye bir şey çıktı.

Bir ara kendi semtindeki okul dışında okula gitmek yasaklanmıştı.

O zaman bile öğrencilerin dalga geçtiği bir müfredat, son derece sıkıcı ezber sistemi, bir sürü hiçbir işe yaramaz bilgiyle dolu ders saatleri vardı, ama bunlarla ilgilenen olmazdı.

***

İşin ilginç yanı şu ki, doğrudan öğrenci ve velileri ilgilendiren bu konu hiçbir dönemde onlara sorulmaz.

Yıllarını eğitime adamış eğitimcilere sorulur mu derseniz onlara da pek sorulmaz.

Yine ilginç olan şu ki, çocukların eğitimiyle ilgili bu değişikliklerin hemen hepsinde o andaki iktidarın “siyasi”, “ideolojik” niyetleri gündeme gelir.

Tartışma daha çok bu nedenle çıkar.

Öğretmenlerin daha donanımlı yetişmesi için ne yapılabileceği, öğrencilerin, bugün artık pek çok özel okulda sahip olunan imkânlara nasıl kavuşturulabileceği gibi tartışmalar pek ilgi görmez.

***

Bu nedenle yeni oyun taktiği 4-4-3 mü olacak, 4+4+4 mü olacak fazla ilgilenmedim.

Hükümetin bu tür konularda kimseye bir şey sorma ihtiyacı duymayacağı, çünkü dünya üzerindeki her konuyu herkesten iyi bildiklerine dair keskin bir inanç içinde oldukları açık zaten.

Ama komisyondaki kavgayı izlerken bir an için öğrencileri düşündüm.

Bu yasa, güya onlar için, onların daha iyi bir eğitim düzeyine gelmesi için çıkartılıyor değil mi? Yasayı çıkartanlar da bunlar.

Daha bir konuda tartışıp anlaşmayı bilmeyen, o komisyonun görevinin zaten bu olduğunu bile anlamayan insanlar.

Eğitimi düzeltecekler... Dünya seviyesine taşıyacaklar...

Dört dörtlük diye buna denir.