Son yıllarda Türkiye’de eğlence sektörü giderek büyüyen bir talebi karşılamaya çalışıyor. Televizyon dizilerinden ardı ardına açılan restoran zincirlerine, reklamlardan müziğe, seyahatten düğüne kadar birçok alanda talep gittikçe artıyor.

Talep artıyor, ama yazık ki arz o boyutta gelişmiyor.

O yüzden de sürekli birbirine benzer, birbirini tekrarlayan işlerle karşılaşıyoruz.

Eğlence sektörüne “star” olarak sürekli yeni birilerinin sürülmesi gerekiyor.

Bunu anladık. Ama bu yeni “star”lar, birileri tarafından “marka”larını parlatmaları gerektiğine inandırılmış insanlar açık söylemek gerekirse son derece uydurma işlerle ortaya çıkıyorlar.

Arkalarında kendilerini destekleyen şirketler, reklamlarını yapan sermaye, onları şişiren medya olsa da sonuçta yapılan işin ne olduğu önemli.

***

Örneğin dünyanın en ünlü, en çok satan, en çok izlenen yıldızlarına bakın, belki muhteşem şarkılar söylemiyorlar, müzik kalitesi açısından eleştirilebilirler, ama en azından doğru düzgün şarkı söyleyip show yapıyorlar.

Dünyanın neresinde kendi yaptığı asıl işi adam gibi yapmadan “star” olunabilir?

Türkiye’de…

Elbette eğlence sektörü her yerde para odaklı. Bir star yaratmak için her türlü oyun oynanıyor. Ama en azından bunu bu derece kör parmağım gözüne yapmamakta ve en azından bir yandan da kendi yaptığı işi belli bir düzeyde yapmak gerekmez mi?

Bu kadar az emekle bu boyutta star yaratmak mümkün mü?

Her şey bu kadar kolay olsaydı bu konuların anavatanı ABD’de her gün binlerce star yaratılırdı.

***

Son yıllarda yeni bir moda çıktı. Herkes önce kendi işini yapmak yerine önce “marketing”, pazarlama, reklam düşünüyor. Yazık ki bu işleri yapanlar da, kusura bakmasınlar, sandıkları kadar başarılı değiller. Önüne gelen ismi marka yapalım derken gerçekte uzun vadede onları da batırıyorlar.

Kafası yalnızca en basit yoldan para kazanmaya, en kolay reklamı kapmaya, en uydurma imajlarla kitlelerin açıklarını kullanmaya odaklanmış insanlar gerçekte yapabilecekleri şeyleri de yapamaz hale geliyorlar.

Başlangıçta komedi alanında, müzik alanında, oyunculuk alanında hatta spor alanında çok parlak, çok başarılı gördüğümüz birçok genç isim, bir iki yıl içinde aklı yalnızca daha fazla para kazanmaya çalışan, en kolay yoldan milleti nasıl uyuturum diye düşünen uyanık işadamlarına dönüşüveriyor.