Trabzon karşılaşmasında yenilgiye çanak tutan Telles’in sahada olmasına şaşırdım. Savunmada böyle hata yapan oyuncuya forma vermezdim. Bence Telles’te savunmacı zihniyeti yok. Oynarsa önde oynar. G.Antep ligin en rahat takımı. Kazansa da kaybetse de sıkıntı yok. Ama G.Saray öyle değil. O nedenle gergin. Oyuna hâkim olmakta zorlandı. Dakikalar geçiyor fakat G.Saray toparlanamıyor derken Burak’la ilk pozisyonu yakaladı. Netice yok.
Var olan ikinci yarıya artarak sarkacağı beklenen gerginlik, Melo’nun sarı kart rizikosu ve G.Saray’ın ne yaptığını bilmez oyunu. Böyle ortamda hocanın yapması gereken akılcı değişiklik ve oyuncuları kendi performanslarına döndürecek motivasyondur. Ama ikinci yarı aynı şekilde başladı. Hocaya forma büyük mü geliyor diye düşünmeye başladım.
Son yarım saatte Olcan-Yasin ve son yirmi dakikada Umut-Bruma değişikliği yapıldı. G.Antep’li oyuncuların çok sık yere yatmaları manidardı. Ama G.Saray’ın topu kenarlara taşıdığı anlarda gol noktalarına oyuncu sokamamasının nedeni değildi. Yapılan ataklarda rakip savunmanın dengesini bozacak çapraz koşular, savunma arası koşular, duvar pasları gibi hücum zenginliklerini engellemesi hiç değildi. Sorun oyuncuların beynindeydi, belki de o beyinleri hazırlayamayandaydı.
Dolayısıyla zor da olsa yakalanan pozisyonlarda topu içeri atamadılar. Beklenen gol nihayet duran topta Hakan Balta ile geldi. Şuna kesin olarak eminim ki gole kadar zaman çalan G.Antep’li oyuncuların golden sonra tam tersi hareket etmeleri sanırsınız ki müthiş puana ihtiyaçları vardı!