İki takımın kadrosunda da sürpriz oyuncular yoktu. Bence Fenerbahçe oyuncu seçimi ve kadro derinliği olarak Galatasaray’dan öndeydi. Galatasaray rakibinin bence en önemli kozu olan Gökhan ve Caner’e önlem almayı düşünürken karşı hamle ile bu boşluklardan faydalanmayı deneyecektir. Maç öncesi Fenerbahçe’nin saha ve seyirci avantajı ile ilk öngörüm bu idi.
Taktik uygulamayı ve bireysel beceriyi etkileyecek unsur ise psikolojik dayanıklılık olacaktır. Galatasaray’ın Kadıköy sendromu, Fenerbahçe’nin “Ya kaybedersem” korkusu. Maç tempolu başladı. Galatasaray önde baskılı oynayarak ilk bölümde iki net gol pozisyonu yakaladı. Selçuk’un şutunu Volkan çok iyi çıkardı, Burak’ın aşırtma vuruşu üst ağlara gitti.
Galatasaray Caner’i, Umut destekli kontrol etmesine rağmen 3 çıkışında iki, Diego - Kuyt - Gökhan tarafından 3 tehlike atlattı. Karşılıklı akınlarla geçen ilk 22 dakikadan sonra oyun devre sonuna kadar Fenerbahçe ağırlıklı oynandı. Bunda Hamit’in kendine fazla güveninden ve çevre kontrolü eksikliğinden kaynaklanan top kayıpları etkili oldu. Galatasaray savunması dengeli ve kademeli oynayarak pozisyon vermedi.
İkinci yarıda Fenerbahçe baskısı sürerken Galatasaray önce oyundan, ateşleyici etki yapan Emenike - Alper değişikliğinden sonra da gardı düşmeye başladı. Psikolojik faktörler Galatasaray aleyhine gelişti. Geliyorum sinyalleri veren gol Kuyt’ın dış şutu ile geldi. 3 net golü çıkaran kaleci Volkan maçın adamıydı.