İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu Avrupa’nın belli başlı kentlerinin belediye başkanları ile buluştu. Toplantıda canım kardeşim Uğur Dündar da vardı. Ekrem Başkan Floransa belediye başkanına Uğur’u tanıtırken “maestro” diye takdim ediyor. Floransa belediye başkanı: “Hangi orkestra” diye soruyor... Uğur gerçekten maestrodur. Çünkü bir TV kanalının haber kadrosunda olup orayı yönetmek, falsosuz bir yönetim ister. Bir enstrümanın çatlak ses çıkarması bütün orkestrayı bozuverir. Uğur Dündar, bunca yıl kendi mesleğinde hep saygın işler yaptı. İlkeleri için ödün vermedi. Kimse namusuna, ilkeli duruşuna tek söz edemedi. O nedenle “maestro” lakabı ona yakıştı. Bundan sonra öyle sürsün isterim.

EY İKTİDAR!

Sanıyorsunuz ki İstanbul halkı, Ekrem İmamoğlu’nu size yedirecek. Boşuna umutlanmayın. Bu kadar farkla seçilen bir başkanını bu halk size neden yedirsin ki?... Bizim elimiz ampul mü topluyor?... Bundan size ekmek çıkmaz, sonunuz yine hüsran olur. Milleti tahrik etmeyin. Amacınızı anlıyoruz ama biz de bu şehirde oy kullanmış seçmenleriz. Siz kıskançlıktan çatladığınız için İmamoğlu’nu götürmek istiyor olabilirsiniz. Peki bizim oylarımız ne olacak?... Ben kendi oyumu size yedirmem haberiniz olsun. Diyebilirsiniz ki: “Sen kimsin lan, sanatçı müsveddesi?” İşte o zaman müsvedde olmaktan çıkıp aslım olurum.

HAWAİİ ADASI

İkinci Dünya Savaşı. Pearl Harbour’dayım. Japon uçakları adeta kamikaze yapıyorlar. Onlarca gemiyi batırdılar. Amerikan bahriyesi hiç bu kadar kayıp vermemişti. Ben oradaydım. Ertesi günkü gazeteleri okuyorum. Durum felaket. 

Tabii oradaydım ama 1981 yılında. Amerikalılar ertesi günün gazetesini basmışlar. Ayrıca batan gemileri çıkartmamışlar. Turistik bir tekneye biniyorsun. Geziyorsun batık gemilerin arasında. Kimilerinin direkleri suyun üzerinde. Rehber anlatıyor Japonların bu hava baskınını. Yıl 1945 olduğunda ise Amerikan Hava Kuvvetlerine mahsup Enola Gay adlı bombardıman uçağı Hiroşima ve Nagazaki’yi bombalıyor. Yüz binlerce sivili öldürüyorlar ve savaş sona eriyor. Bu iki olay arasında küçük bir fark var. Japonlar askeri bir üssü bombalıyorlar. Amerikalılar sivil halkı öldürüyor. İkisi de kötü ama Amerika dedin mi duracaksın. Kore, Vietnam. Amerika nere, oralar nere? Ama silah sanayisi barış sevmez. Amerika silah üretip satan ülkelerin başında gelir. Hatta öyle ki parasını peşin alıp vermediği savaş aygıtları bile vardır. Aynını İngiltere Osmanlı’ya yapmıştı. Parasını peşin aldığı iki gemiyi yollamadı Türkiye’ye. İkisi de aynı soyun çocuklarıdır.  

SON SONBAHAR

İlkbahar, yaz, sonbahar, kış. Sonbahar bizim yaşlar. Ve bir gün o gün gelecek ya. İşte o, son sonbahardır. O nedenle sonbaharını yaşayanlar, kara kışa girmeden iyi yaşamalılar. Nasıl mı? Sevgiyle, dostlarla, yürekle. İyi ve değerli yaşamalı bu son mevsimi çünkü daha kaç bahar görürüz bilinmez. Benim kuşağım çilelidir. Ama güzel günler gördüğümüzü de inkâr edemeyiz. Çok güzel yıllar yaşadık biz. Elliler, altmışlar, yetmişler hatta seksenler. Ne olduysa son yirmi yılda oldu. Bu güzel ülke berbat bir sistemle karşılaştı. Atatürk düşmanları geldi, çoğaldı. Birbirlerini yediler. Yine gitmediler. Ama yakındır. Burada Mustafa Kemal’in ünlü sözüdür hakçası: “Geldikleri gibi giderler”. Bunu istiyorum. Güzel birkaç gün daha görelim. Sonbaharımızı ilkbahar gibi yaşayalım. Sonra sen sağ, ben selamet. 

SEÇİMDE NELER OLUR?

Yıllarca TBMM’ye harcama raporlarını göndermeyen Sayıştay, İstanbul gibi, Eskişehir gibi, İzmir gibi belediyelere (yani AKP’nin kaybettiği illere) baskı yapıyor. KORKUTMA- KIŞKIRTMA-KUŞATMA... Yeni dönem seçimlere yine bu çalışmalarıyla girecekler. Ama korkunun ecele yararı yoktur ki. Geldiler gidiyorlar, gerçek bu işte. Efendi gibi gidin hiç olmazsa...