BİR cumhuriyeti yemek ve kemikleriyle cumhuriyetçi olmayan bir rejim \t\tpişirmek niyetiyle anayasa masasına oturulmaz. Çünkü, on sekizinci \t\tyüzyıldan beri “Anayasacılık” \t\tdenen düşünce akımının tarihinde \tana hedef daha özgürlükçü, daha demokratik, daha insancıl bir \t\tortaklık belgesi yazmak olmuştur. \t\tBu hedefe ters düşen niyetlerle \t\toturulan sofralara pek hayırlı anayasa metinleri konmaz ve öyle sofralardaki yamyamlık karşısında iyi niyetli \t\tinsanların etkisi sınırlı kalır.

En ibretli örnek, yıllardır düzineleri aşkın çabalara karşın bir türlü tam düzeltilemeyip bugünlere gelen \tşimdiki anayasadır. Amerikan \t\tusulü bir başkanlık getirme \t\tniyetiyle oluşturulan 1982 Danışma Meclisi’ndeki çalışmalarda Profesör Aldıkaçtı’nın sağduyulu yaklaşımı bile hâlâ temizlenemeyen bazı pürüzlerin o metne girmesini engelleyemedi.

Elbet böyle bir girişten sonra,\t“Daha özgürlükçü, demokratik, insancıl olmak ne demektir ki ona göre davranalım? Bunlar belirsiz, göreceli kavramlar değil mi?” denecektir. \tÖyleyse, belirgin olmak için bazı ipuçlarına bakarak, masaya oturanların niyetlerini çözümlemek ve bu \t\toturuşta otoriterlik, tarikatçılık ve bölücülük niyetlerinin bulunup bulunmadığına iyi bakmak gerekir.

Başkanlık sistemi istemek, Türk toplumunun gelişme çizgisi ve \t\tbugünkü durumu açısından, \tözgürlükçü, demokratik ve insancıl \trejim yönünde bir yaklaşım mıdır, yoksa daha sınırlayıcı, höthöt ve Atlantik ötesinin kötü taklitçiliğine özenen bir rejim hevesinin dışa vurulması mı?O açıdan, masaya çağıranların ve oturanların böyle bir niyet besleyip beslemediklerini araştırmak \t\tgerekmez mi?

Böyle bakınca, anayasanın değiştirilemez maddelerini değiştirme niyetiyle masaya gelenlerde de demokratik görünümlü sinsi bir sivil darbe niyeti sezmez misiniz?

\n\n