GÜNEYDOĞU terörünün silahla çözülemeyeceği çok söylendi ve yazıldı. Ama, silaha dayalı çözümlerin tam uygulandığı ve özellikle operasyonlarda sınır ötesi çarelerin sonuna kadar gidildiği söylenemez. Kandil’e kadar gitmekten artık söz bile edilmiyor.

Zaten o tarz girişimlerin ciddi ve etkili olabilmesi, Irak’la ciddi diyalog kurmaya bağlıdır. O da bugünkü ortamda kolay değil. Kuzeyin özerk Kürt yönetimiyle merkezi hükümet arasındaki ilişkilerde saydamlık yok. Kimle ne konuşulursa etkili olacağı bilinmiyor.

Suriye sınırına gelince, herkesin bildiği gibi, orası bir başka âlem. Şam yönetimiyle düzenli ilişki kurulmadıkça, sınır ötesinde kimin, neyi ne kadar yapabileceği tam bir bilmece. “Tampon bölge” sözü arada bir ediliyor, ama ne anlama geldiği ve gerçekleştirilme olasılığının gerçeklik derecesi de bilinmiyor.

Bu durumda, Güneydoğu terörünün çözümüne neyle başlamak gerektiğini kestirmek Ankara’nın en çetin sorunlarından biri.

Oysa, sınırdaki belirsizlikten ötürü, örgütün şurada burada giriştiği bireysel ya da toplu eylemler sürüp gitmekte.

O halde, sorunun çözümüne en kolay ucundan başlamaktan başka çare kalmamıştır. Aksi gibi, o en kolay uç da birçoklarına göre en zor uçtur: Yani, Şam’la ilişkileri normalleştirmek.

Doğruyu söylemek gerekirse, bu zorluk sorunun ikili niteliğinden değil, ABD’nin ve bir ölçüde AB’nin bile Suriye konusuna bakış açılarından kaynaklanmakta: Onlara göre, bu sorun “Arap Baharı” denen olayın tamamlanmadan kalmış son sayfasıdır, çünkü Şam’daki rejim devirilerek bölgenin öbür ülkelerindeki durum henüz gereken hizaya çekilmemiştir. Sanki öbürleri gerçekten hizaya çekilmiş ve Büyük Ortadoğu sorunu çözülmüş gibi. Tunus, Libya ve Mısır, şimdilik de olsa, bu çözümün neresine nasıl yerleştirilebilir ki, sıra Suriye’ye gelmiş olabilsin?

Böyle bir durumda, PKK teröründe önünü görmek ve bölgedeki ticaret ilişkilerine çekidüzen vermek için ister istemez Şam’la ilişkilerini yeni bir zemine oturtmak zorunda olan Ankara’nın Washington’ı ikna ederek böyle bir tutum değişikliğine yeşil ışık tutulmasını sağlamak yolu henüz denenmedi. Kim bilir, böylesi belki tam seçim öncesinde Obama’ya ilaç gibi de gelebilir.