İLKE; adı üstünde, bir tutum kararlaştırılırken “ilk” önce göz önünde tutulacak düsturdur. Deneyimlere dayanır ve uzun uzadıya düşünülmüş, hatta bazı durumlarda uğruna mücadele verilmiş bir düşünce kaynağıdır. Örneğin, “terörle müzakereye girişmemek” gibi bir ilke “eli silahlıyla konuşulmaz” sağduyusuna dayanır; çünkü öyle adam konuşmada sıkışınca silahını konuşturacaktır.\n

“İmralı’yla görüşerek sorun çözme tutkusunun” yeniden depreştiği şu günlerde bu ilkeyi akılda tutmak yararlı olabilir. \n

Silahlı biriyle konuşmanın birinci koşulu, silahın yeniden ele alınmayacak bir yere bırakılmasıdır. Sayın Başbakan’ın ve yandaşlarının bu ilkeden şaşması, “analar ağlamasın”dan kaynaklandı ama hayal kırıklığına varacağı besbelli olan bu yol yerine mutlaka başka bir yol denense iyi olur. Zira, analar ağlamasın derken koskoca cumhuriyet devletinin “anasını ağlatmak” olmaz.\n

Öyle anlaşılıyor ki, özlenen bu görüşme gerçekleşirse, “görünmez silahlı” adamın öbür elindeki kart “herhalde anadilinde eğitim” kartı olacaktır.\n

İki tarafın da bilinçsizce dillerine doladığı bir konudur bu. Devlet için “dili Türkçedir” diyen anayasa hükmü, doğru uygulanırsa, genellikle sanılanın aksine vatandaşlar arasında eşitlik sağlayarak iletişimi kolaylaştırır ve rasgele dil yasakları koyma yetkisini devlete vermek şöyle dursun, onun için bütün vatandaşlarına devlet dilini öğretme ödevi getiren bir ilkeyi içerir. \n

Şimdiki sorun, büyük ölçüde, yakın geçmişteki bazı yanlışların zihinlerde bıraktığı kalıntılardan kaynaklanıyor. Kürtçe yasağı diye bir yasak yok artık; Kürtçe serbestliği, anadilde yayın yapma ve o dili kültürel açıdan geliştirme özgürlüğü var.\n

Durum böyleyken, Türkçeden başka bir dili zorunlu öğretim dili yapmak, o dilin yetersizlikleri bir yana, ulus çerçevesinin çalışma ve yarışma ortamında bazı vatandaşları “handikaplı” bırakmak demektir.\n

Anadilinde eğitim direnişi, kültürel bir insan hakkı kavgasından daha çok, Türkiye’den kopup kendi devletini kurarak başına geçme ya da akıllardaki büyük Kürt devletine yamanma hevesinin ürünüdür. \n

Anadilinde öğretim hedefi, kutsal bir insan hakkı ilkesi düzeyine yüceltip ciddi insanları yormaya ya da safdilleri birbirine düşürmeye değmez. Etnik kimlik gibi evrensel yaygınlıkta bir yanılsamanın özünde hep bir çeşit kandırıcılık yatmıştır.