\n\n\n\n\n

CUMHURİYETİ yeniden tarihsel rayına oturtma vakti gelmiştir.

Sayın Başbakan ağzından kaçırdı ve “partili cumhurbaşkanı” kavramından söz etti. Bununla asıl niyetini iyice açığa vurmuş oluyordu: “Yeni” denen anayasa girişimi hangi devlet sisteminde karar kılarsa kılsın, sistemin başına geçen kişi mutlaka belirli inancı ve ideolojisi olan biri olmalıydı ve öyle “dünyevi hırsların üstüne çıkmış, belirli hedefleri olmayan melekleşmiş, biri” olmamalıydı.

Ayrıca “Cumhuriyetin yüzüncü yılı kutlanırken devletin başında ben olmalıyım” demeyi gerekli görmedi; hep bilineni o da biliyordu.

O zaman, devleti yönetenin “hangi sistem olursa olsun, yeter ki başında ben olayım” sözünden kalkarak yalnız onun değil, ulusun ve Cumhuriyetin geleceği için de doğru sayılabilecek daha sağlam bir zemine kayarak önümüzdeki yılları o zeminde düşünmek daha akıllıca olmaz mı?

Öyle bir zemin, demokratik Cumhuriyetin kuruluşuna temel olan ve Mustafa Kemal ile İsmet Paşa gibi kuruluş sonrasında yaptıklarıyla da temeli güçlendirenlerce tercih edilen parlamenter sistemden başkası olabilir mi? Meclis’in yönettiği bir savaşla kurulan ve Meclis üstünlüğüne dayanan bir devletin hem çok denenmiş hem de daha kıvrak bir sisteme bağlanması fena mı olmuştur? Parlamenter sistem, bir yandan demokrasi için gerekli mekanizmayı kurarken bir yandan da genç Cumhuriyetin başarmak zorunda olduğu devrimlerin dinamik yöneticilerce gerçekleştirilmesine olanak sağladı.

Şimdi devletin geleceği için güvenilir sistem arayanlar ve bu arada elbet Sayın Başbakan, çapraşık sistemler peşinde kaybolmadan, parlamenter sisteme dönüş üzerine zihin yormalıdırlar. Başkanlık sistemi ve onun yumuşatılmış melezi yarı başkanlık türleri bu ülkenin işine yaramayacağı gibi onu yöneteceklerin de başına işler aşacaktır.

Eski sömürgecilerin büyük çıkarlarını sürdürmek için her türlü kumpası denedikleri bir dönemde, koca ulusları ve kalabalık halkları kandırmak yerine baştakini kandırıp ketenpereye getirmek daha kolay.

Sömürücülerin, başka devletleri istediklere yöne çekmekte onlara hizmet edecek kişileri bazı ülkelerin başına geçirmelerini kolaylaştıran başkanlık ve onun melezi sistemleri salık vermeleri boşuna mıdır?

\n\n