ÇOCUK dünyaya getirmekten ölüme sebebiyet vermeye kadar her şeyin bir sorumluluğu vardır. Şöyle ya da böyle, dolaylı dolaysız, taksirli taksirsiz, ortak ya da bireysel, sayabildiğiniz kadar sayın.

Ülkeyi yönetenler, böyle bir olayın her türlü sorumluluğunu belirleyip sorumlularını derece derece meydana çıkarabilmelidirler.

Bu açıdan bakıldığında, cephanelik patlaması derslerle dolu.

“Kaza” yahut “sabotaj” demek, sorumluluk kavramına özde hiçbir başkalık getirmiş olmuyor. Her iki durumda da şehit asker sayısının yüksekliği, sadece olayın trajikliği açısından bir derece farkı taşıyabilir. Bu fark ne olursa olsun, sorumluluğun ve sorumluların belirlenmeyişi hep en büyük sorumsuzluk olarak kalır; tepkisi ve yaptırımı da aynı ölçüde büyük olmalıdır.

Başka bir deyişle, “belirleme yapılamıyor” özürüyle işin içinden sıyrılmak affedilemez. Böyle bir başarısızlık, en azından görevin siyasal sorumluluğunu taşıyanların istifasını gerektirir. Unutmayalım ki, Güney Kıbrıs’ta yaşanan benzer bir cephanelik faciası, hiç beğenmeyip çeşitli açılardan eleştirdiğimiz Rum Yönetimi’nin bile istifasıyla sonuçlanmış ve içinden çok zor çıkılabilen ağır bir siyasal bunalıma yol açmıştır.

Aynı sınav AKP iktidarının da önündedir. Soruşturmayı aşırı ölçüde uzatarak zamanla olayı unutturmak ve hele faciaya yol açan durumdaki belirsizliğin sorumluluğunu “yerin ve görevin sahibi” diye askerin üzerine yıkmak asla affedilemeyecek bir kaypaklık olacaktır. Öylesi, parlamenter bir demokraside anayasa gereği ortak sorumluluk taşıyan Bakanlar Kurulu istifa etmeden kapanmış sayılamaz.

Bunun içindir ki, olayın sürecini aydınlatmak ve ortaya çıkan sonuçtaki sorumluluğu belirlemek, rejim sorunu niteliğiyle bütün toplumun ve son yılların en kritik sorunu olma ağırlığıyla da iktidar partisinin önünde durmaktadır. Bu sınavın ciddi sayılabilmesi için bütün kesimlerin üstünkörü yorum yapmaktan, rastgele tahminlere girişmekten ve yersiz suçlamalardan uzak durması gerekiyor.

Olayı askere çullanmanın yeni bir fırsatı saymak kadar büyük yanlışlık olamaz. Facianın sorumluluğunu belirleyemeyişin ve daha kötüsü, sorumluluğu belirleyip de siyasal davranış bakımından istifa gereğini yerine getirmeyişin ortak bir ulusal ayıp olarak alnımıza yazılmış olacağı asla unutulmamalıdır.

\n\n