\n\n\n

DERİNLİĞİ kendinden menkul bir stratejinin karanlık köşelerinde yine kendi uydurdukları bir iktidar büyüklüğünün baş döndürücü iksirinden içenler yeni hatalara koşmaktalar. Başları gerçekliğin taşlarına çarpıncaya kadar da bu tutumu sürdürecekler.

Hata, sınırları dünya çaplı bir sömürü planı çerçevesinde geniş tutulmuş Ortadoğu’da, devletlerden birinin başındaki kişiyi direnişinden vazgeçirmek için savaş tehdidine başvurarak işleniyor. Beşşar Esad, devlet başkanı olarak, kendi kurallarına göre meşru saydığı devletini ayakta tutabilmek için direnmekte. “Arap Baharı” adıyla Kuzey Afrika şeridinde Batılı büyük devletlere göre ayarlanmış bir şerit oluşturmak için, “turuncu devrimler”e benzetilen iç çalkalanmalar yaratıp ardından yeni yönetimler kurmayı amaçlayan rejim değişiklikleri, istenen sonucu gerçekleştirmeyi sağlamaktaydı. Oğul Esad, babası gibi, böyle bir çizgi izlemedi ve çalkalanmaları durdurmak için devlet gücünü kullanmayı tercih etti.

Ama güç gücü, şiddet şiddeti doğurdu ve böylece yükselen çatışma ortamı karşılıklı içinden kolay çıkılmaz bir süreç yarattı.

Süreç, ancak yine sırayla ve karşılıklı olarak edinilmiş tutumlardan vazgeçmekle düz bir yola girebilir. Öyleyse, dış kaynaklı iç karışıklık girişimlerini desteklemekten vazgeçmek gerekiyordu. Ama tersi yapıldı ve Türkiye’deki iktidar önce durdurulması gereken girişimlerin arkasında durmayı sürdürerek sözde özgürlüğü savunanlar safında yer aldı.

Bu uğurda, aslında çok iyi geçinilen Esad rejimini hasım saymak ve dolaylı olarak “özgürlükçü” ayaklanmaları desteklemek hatası işlendi.

Şimdi, aynı amaçla, Suriye devletini askeri baskı altında tutarak rejim değişikliğini o yolla elde etme yolu denenmek isteniyor.

Hem de Batılı devletlerle birlikte davranılıyor izlenimi vererek.

Gereksiz yere sık sık Osmanlılık sözü edenlerin, Cihan Harbi öncesinde Almanlarla varılan gizli anlaşmayla koca devletin nelere sürüklendiğini anımsamaları gerekmez mi? Bu ne biçim stratejik derinliktir ki, komşu dostluklarını ve basit tarih derslerini bir yana itip başkalarına hoş görünmek uğruna halkını yersiz savaş ürpermelerine sürükleyebilmektedir?