\n\n\n

KANUN hükmünde kararname modası tuhaf bir memur zümresi yaratmış sayılır. Çoğu Başbakanlık çevresinde yer alan ve kararnamelere imza gerektiği için Çankaya’dan da destek alan;

Kanun hükmünde kararname yazdıkları için ilk bakışta Meclis’in iradesini dile getiriyormuş görünen, ama aslında yürütme gücünü arkalarında bildiklerinden, “Meclis’te muhalefet de var, hatta ancak hepsi birden ‘ulus’ sayılır” demeyi unutan;

Yani, hükmünü kullandıkları milletvekillerini, bugünkü halkın değil, “millet” denen çok yüce bir kavramın vekilleri sayılması gereken; ama kural koyarken, yalnız şimdiki halkı değil, “ecdadı ve ahfadıyla”, ataları ve torunlarıyla, geçmişi ve geleceğiyle milleti düşünerek hüküm koymadıkları izlenimi veren bir yeni sınıf.

Bir tek iktidara hizmet etmek yerine devlete, yani milletin örgütlenmiş biçimine hizmet ettikleri varsayılan memurlar bu varsayım adına aylık alırlar; yani hiyerarşisi içinde yer aldıkları kurumun sorumlularını kendi bilgilerinden, deneyimlerinden ve varsa öngörülerinden yararlandırmalıdırlar. Daha doğrusu, sorumlular emirleri altındaki görevlilerden bunu istemelidirler.

Sorumlulara verilen maaş da bunun için verilir; koskoca bir toplumu kendi akıllarına estiği gibi yönetmek için değil.

Devlet; yasaması, yürütmesi ve yargısıyla, böyle bir mükemmelliğe erişmek için düşünülmeli ve kurallar bu amaçla uygulanmalıdır. Ama 12 Haziran seçimleri öncesinde, sonuçlar az çok kestirilip aynı iktidarın işbaşında kalacağı aşağı yukarı bilinirken bir yetki yasası çıkarılırsa;

O yasa, akıl almaz bir cömertlikle, bütün devlet kurum ve kuruluşlarını yeniden yapılandırma yetkisini yürütmeye, yani gelmesi beklenen yeni iktidara vermeyi öngörüyorsa;

Bu yetkiyi doğru tanımlayarak sınırlarını anayasaya uygun biçimde belirleyen bir yasa yapılıp yapılmadığını kararlaştıracak en yüksek organ, yani Anayasa Mahkemesi yine aynı hayhuy döneminde değişik bir yapıya dönüştürülmüşse; yasa önüne getirildiğinde iptal edeceklerle etmeyecekler arasında oy eşitliği ortaya çıkmış ve eğilimleri bilinen bir başkanın oyuyla iptal istemi reddedilmişse, böylesine kılpayı çoğunlukla işbaşında kalmış bir kararname sisteminin yasamacı memurları milletvekillerininkini bile aşan bir sorumluluk duygusuyla donatılmış olmalı değil miydiler?

Günler, bürokratlarımızın siyasilerimizden de daha sorumlu davranmalarını gerektiren günlerdir.