İzmir Büyükşehir Belediyesi’ne yönelik hukuk kılıflı saldırı, geniş ölçekle bakıldığında doğrudan kente yönelik bir hareket.

Günlerdir medyada yer alan ve yetkili organlarca da yalanlanmayan haberlere göre belediyeye yönelik suçlamalar şunlar:

- Sahte evrak üretmek.

- İhaleye fesat karıştırmak.

- Devleti zarara uğratmak.

Bu suçlamalar sabaha karşı belediye binasını, çalışanların evlerini basarak ortaya çıkarılacak cinsten değil.

Genel olarak denetimler sırasında ya da müfettiş raporlarında saptanan faaliyetler.

İzmir’de ne oluyor?

Hâkim-savcı-polis bir oluyor; biri başvuruyor, öteki izin veriyor, beriki operasyonu yürütüyor ve belediye basılıyor!

İddia edilen suçların ortaya çıkarılması için aylarca “iz sürüldüğü”, belediyeye temizlik işçisi statüsünde adam sokulduğu, gizli kameraların yerleştirildiği belirtiliyor.

Kimse kusura bakmasın, bunun anlamı şudur:

Devletin, belediyesine karşı komplo kurması!

En hafif deyimle, ayıptır. Hukuk devletine yakışmaz.

***

Serbest bırakılanların ifadelerine göre, kendilerine yöneltilen sorular şunlar:

- Çocuklara niçin diş macunu dağıttınız?

- Köylüden niçin süt satın aldınız?

- Niçin konser düzenlediniz?

- Şu sanatçıları niçin İzmir’e davet ettiniz?

Bunlar, benim yargılanmakta olduğum dava nedeniyle hiç yadırgamadığım, hatta olağan saydığım sorular!

İzmir operasyonu da tıpkı ülkemizde tartışılmakta olan öteki operasyonlar gibi özel yetkili savcılar tarafından yürütülüyor.

İzmir Barosu’nun operasyonun bu yanına dikkat çeken açıklamasında şöyle deniliyordu:

“İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin organize suç örgütü gibi nitelendirilmesi kabul edilemez. Özel yetkili savcılığın görevli olabilmesi için sadece suç örgütünün varlığı değil, suç örgütünün cebir ve şiddet kullanması gereklidir.”

İzmir Barosu’nun altını çizdiği bu hukuki temel ne yazık ki çöktü. Özel yetkili mahkemeler, eski Devlet Güvenlik Mahkemeleri’nden (DGM) de öte bir işlev üstlendi.

Uygulamadaki adları şöyle de değiştirilebilir:

Hükümet Güvenlik Mahkemeleri (HGM).

Türkiye’de artık böyle bir kuvvet var.

Özel yetkilendirmenin temel kuralı şu:

Kendi yetki sınırlarını belirleme, gerektiğinde yeni yetkiler verme yetkisi!

Bunu ileri demokrasi ile birleştirince şöyle bir tanım üretmek de mümkün:

Özel yetkili demokrasi!

İstediğine var, istemediğine yok.

***

İzmirliler bu saldırıya ilk yanıtı verdiler.

Asıl yanıt 12 Haziran’da olsa gerek!

İzmir’in demokrasi bilinci yakın tarihimizin önemli sayfalarından biridir.

Çok partili yaşama geçişin sancıları, meyveleri İzmir’de, Ege’de oluşmuştur.

Turgut Özal, ülkede ve partisinde kendisini en güçlü hissettiği anda ilk uyarıyı İzmir’de almıştır.

İzmir dayatmayı kabul etmez.

İzmir yolsuzlukla mücadeleyi ister ama her operasyonu yutmaz.

İzmir demokrasi için ateş yutar...

Kül yutmaz!