Yalova ve Ağrı seçimleri, devleti kendi altında bir araç olarak gören AKP iktidarına karşı muhalefet partilerinin kazandığı önemli bir zaferdir.
Bu iki ilimizdeki seçim sonuçları, toplumsal kutuplaşmanın hangi noktaya geldiğini göstermesi bakımından da öğretici olmuştur.
İktidarın, “ben kazanıncaya kadar oylar yeniden sayılmalı” ilkesini göstere göstere uyguladığı Yalova ve Ağrı’da Yandaş Seçim Kurulu’nun (YSK) yeniden seçim yapılması kararını almasının ardından yaşananlar aynı zamanda demokrasimizin fotoğrafıdır.
1 Haziran ara yerel seçimleri elbette bir gösterge değildir ama değme anketin birkaç bin kişiyle yapıldığı ülkemizde halkın eğilimlerini göstermesi, hangi önceliklerle oy kullandığının ortaya çıkması bakımından dikkatte tutulmalıdır.
Seçimler, AKP’nin her türlü dopingi kullanmasının serbest olduğu, muhalefete de her türlü kısıtlamanın uygulandığı bir yarış gibiydi. Bu anlamda ortaya çıkan sonuç fiili takvimin işlemeye başladığı Cumhurbaşkanlığı seçimleri açısından da değerlendirilmeye değerdir.
AKP’nin karşısında olan yüzde 57’lik bir kitle blok hareket edebilir mi?
Önümüzdeki günlerin ana sorularından biri bu olacaktır.

***

Başbakan’ın dozunu giderek artırdığı, mevsim normallerinin üzerine çıkardığı sert söylemlerinin toplumda ne kadar karşılık bulduğu, bunun onu Köşk’e taşımaya yetip yetmeyeceği ayrı bir tartışma konusudur. Ancak, bu söylemlerin en az “taraftar” kadar “karşıt” yarattığı bir gerçek.
Önceki gün Ankara Eryaman’da Ada Kitabevi’nde imza gününe katıldım. Kendi kitaplarımın yanı sıra sevgili Fırat Kozok’un benimle yaptığı uzun söyleşinin kitap halini de imzaladım.
Okurlar bana sormadan ben onlara sordum:
“Aklınızdaki cumhurbaşkanı adayı kim? Bu ismi çevrenizle konuştuğunuzda ne tür karşılıklar alıyorsunuz?”
İmza gününe gelenlerin genel eğilimi elbette belliydi. Köşk’te hangi niteliklere sahip bir kişinin oturması gerektiğini çok net ifadelerle özetliyorlardı. Verdikleri isimler de son dönemde medyada tartışılmakta olanları kapsıyordu. Bir kişi üzerinde varılmış mutabakat yoktu.
Baskın yanıtlardan biri şuydu:
“O hariç herkes...”
Ülkemiz tarihinde hiçbir kişi bu kadar ciddi boyutta karşıtını üretmemiştir.
Böyle bir gerilimle Köşk’e çıkması halinde tüm fay hatlarının daha da derinleşeceğini görmemek için kökten AKP’li olmak gerekir.

***

Öyle ki paradan bile karşıt üretmeyi, düşman icat etmeyi başardı ve Merkez Bankası Başkanı’nı hedefine koydu.
‘Para’lanma bir yana, Gezi Direnişi’nin yıldönümüne yaptığı göndermeler 76 milyonun cumhurbaşkanının kim olamayacağını orantısız bir farkla gösteriyordu.
“Taksim’e çıkanlara A’da Z’ye gereğinin yapılacağını” ifade ederken de çok yerinde bir tanımlama yapmış oluyordu. Alfabenin başıyla sonunu birleştirirseniz ortaya şu sözcük çıkacaktır:
AZ!
Kendisini daha nasıl ifade etsin?
Ne yapsa etse az olacağını başka nasıl özetlesin?
Bu tablo karşısında toplum da A’dan Z’ye, alfabedeki hiçbir harfi, toplumda hiçbir rengi dışarıda bırakmadan ortak bir duruş sergileyebilir mi?
Dört saatlik okur buluşmasında bunun olabileceği ancak ciddi bir emek harcamak gerektiği anlaşılıyordu.
Adayınız kim sorusuna ikircikli yanıt veren bir ailenin 9 yaşındaki oğlu Doruk devreye girdi, ayaklarının üstünde hafif yükseldi, bana dönüp seslendi:
“Ben aday olabilirim...”