AKP’nin on yıllık demokrasi tramvayının bizi getirdiği son noktanın adı ne?

İdamı geri getirelim de bitirelim bu işi şampiyonluğu.

Kalkış durağı/noktasının adı ne?

Zinaya cezai yaptırım getirelim de bitirelim bu işi kampanyası!

İki durak arasındaki ürkütücü “geri dönüş” yolculuğunu zihnimde bir kez daha yoklayıp yaşarken “yetmez ama evetçi” bir yazarın vermiş olduğu bir söyleşiye rastladım: “AKP referandumda benim de oyumla yüzde 58 aldı” dedikten sonra yazarımız şöyle devam ediyor: “Bundan hiç pişman değilim ama AKP’nin sınırlarının bu kadar dar olabileceğini göremedim, ölçemedim. Bu kadar gerileyebileceklerini düşünemedim.”

“AKP’yi vaktiyle ölçememiş” ama buna rağmen “pişman olmayan” yazar -bravo kendisini alkışlarız- sözünün gerisini şöyle bağlıyor: “AB (bizi) ya almazsa diye sorulduğunda, Tayyip Bey’in ‘Almazlarsa Kopenhag Kriterleri’ni Ankara kriterleri yapar yolumuza devam ederiz’ demesi son derecede önemliydi. Ben bu söze itibar ettim. Bu sözü söyleyenin bugün AB’ye giriş şartı olan idamın kaldırılması konusunda pervasızca çark etmesini, idamın yeniden getirilmesi isteğini hem de tekrar tekrar dillendirebilmesini benim öngörmem de anlayabilmem de imkânsız. Bu kertede bir tutarsızlık ancak ruhsal bir sarsıntı ile mümkün olabilir bence.”

Çıldırmamak işten değil!

Bu arkadaşlar hayallerinde önce kendinden menkul bir Tayyip Erdoğan yaratmış, düşlerinde yaratmış oldukları bu Erdoğan’a üstüne bir de “Kopenhag kriterlerini tereddütsüz Ankara kriteri” yapacak mucizevi bir program yüklemişler…

Ete kemiğe bürünen Erdoğan sonra hayal ürünü Erdoğan’ı un ufak ettiğinde; harikalar diyarından uyanan birer Alice misali “Nayır! Nolamaz!” diyorlar: “Erdoğan’ın bu idam ısrarı olsa olsa yalnız tutarsızlık ve ruhsal sarsıntıyla izah edilebilir” vs.

Burada “tutarsız” olan kim acaba?

“Zinayı suç yapalım!” ısrarıyla tramvaya atlayan ve bugün de bire bir aynı güzergâh üzerinden “idamı geri getirelim!” önerisiyle yola devam eden Erdoğan mı; yoksa “hata yaptık!” yüzleşmesini dahi bizlere çok gören aydınlar mı?

Olan bitenler ve yaşananların vahameti yanında bir de bu “yetmez ama evet” ekibinin günden güne kabak tadı veren söylemlerini sineye çekmek durumunda kalıyoruz.

Batılılaşmadan RTE’nin \t\tBatı karşıtlığına

Oysa dışarıdan bakanlar dahi, Türkiye’nin büyük savruluşunda “aydınların” da önemli bir sorumluluk payı olduğunu görüyor.

“Wall Street Journal” (WSJ) da “Türkiye’nin İslamcı Dönemeci” başlığıyla yayımlanan Daniel Pipes’ın önceki günkü yazısı örneğin; “Erdoğan’ın işbaşına geldiği 3 Kasım, 2002 tarihinden bu yana çalkantılı bir on yıl geçti” dedikten sonra şunları ekliyor: “Ülke bu dönemde sessiz ve derinden Mustafa Kemal Atatürk’ün Batı yanlısı evresinden çıkıp Recep Tayyip Erdoğan’ın Batı karşıtlığı evresine girdi!”

“Erdoğan’ın ‘minareler süngümüz, kubbeler miğferimiz, camiler kışlamız’ şeklindeki ideolojisi ve partisiyle birlikte iktidarda kök saldığını” belirten yazı başbakanın -özetle- gelinen noktadan daha da “İslamcı” ve “otoriter” düzleme doğru ilerleyebileceğini söylüyor.

Türkiye’de Atatürk çizgisinin ters yüz edilmesinin biricik sorumlusunun sadece AKP olmadığına işaret eden WSJ, “AKP’ye sürekli hayır demekten başka somut önerileri olmayan muhalefetin” yanı sıra; “hayıflanmak ve söylenmekten öte bir vizyon taşımayan aydınlar, gazeteciler, sanatçılar ve aktivistleri de” sorumlular listesine dahil ediyor.

TÜYAP’a bekliyorum

Bugün aslında size son kitabım; “Demokrasi Tramvayı”ından söz etmek istiyordum ancak daha sözün başında konu, tahammül sınırlarını zorlayan “aydınların sorumluluğuna” uzandı.

“Kırmızı Kedi Yayınevi’nden” çıkan “Demokrasi Tramvayı”, ilk durağında gerçekte “zinayı suç yapalım!” dayatmasıyla başlayıp bugünlere gelen; bu kaygı veren yolculuğu anlatıyor. Türkiye’nin son on yıllık zaman diliminde bir eldiven gibi ters yüz ediliş sürecine tanıklık etmeyi amaçlıyor.

Gittiğimiz restoranların…

Yaşadığımız sokakların…

Evlerimize giren gazetelerin…

Sessiz ve derinden kabuk değiştirmesine ışık tutmayı hedefleyen bir kitap “Demokrasi Tramvayı”.

Cumartesi günü TÜYAP’ta olacağım.

Saat 14-15 arasında Kırmızı Kedi Yayınları’nda 2 No’lu salon, Stant No 408 B. 17) ve 15.30-17.00 arasında da sevgili Ataol Behramoğlu ile birlikte Cumhuriyet Kitapları’nın imza etkinliğinde okurlarla bir araya geleceğiz.

TÜYAP’ta buluşmayı arzu eden tüm sevgili okurları beklerim.