Reel politik böyle bir şey.\n

RTE’yi nasıl Kahire’de “laikçilik söylemlerine”(!) zorladıysa, Filistin’in “gerçek saati” çağrısına sırt çeviren ABD Başkanı’nın da bir Bush değil; göbek adı “Hüseyin” olan bir Obama olması gerekiyor.\n

O Obama ki Müslüman dünyası ile başkanlık dönemine girerken ne yakınlaşmalar vaat etmişti. \n

Başkan olur olmaz soluğu Ankara’da almış ardından Müslüman dünyasına Kahire’den seslenmiş; Mısır başkentinden 2009 yaz başında Müslüman devletlere yaptığı ünlü çağrı konuşmasında “Filistinlilerin yaşadığı tahammülü fersah koşullardan” canı gönülden yakınmıştı. \n

BM’de Filistin’in “devlet” olarak tanınmasını talep eden Mahmud Abbas şimdi işte; “Bize el verecekseniz verin. Bu bizim gerçek saatimiz!” diyor: \n

“Halkım bu gerçek saatinde dünyadan yanıt bekliyor. BM dünyanın tek işgali olan bu İsrail işgalinin sürmesine göz yumacak mı? İsrail’in kendisini (bugüne değin olduğu gibi) hesap verilebilirlik ve hukukun üstünde görmesine razı gelecek mi?” \n

Barack Hüseyin Obama; “Arap Baharı’nın” ortasında kritik bir zamanlamayla gelen bu “gerçek anında”, Abbas’ın talebine işte yeşil ışık yakmadı. Filistin yönetimi başkanının “devlet olma” başvurusunu, baştan beri BM’ye taşımasını arzulamadı. Genel kurulda önceki gün alkışlar arasında sunulan başvurunun Güvenlik Konseyi’nde aranılan çoğunluğu sağlaması halinde bile, “veto” kartını devreye sokacağını beyan etti. \n

Arafat’tan bu yana en iddialı çıkış\n

Yaser Arafat’tan bu yana “Filistin’in tanınması” konusunda en iddialı çıkışı yapan Mahmud Abbas, ABD’nin yanı sıra Ortadoğu Dörtlüsü (Washington artı AB, Rusya, BM) tarafından üzerine konan tüm baskılara karşın havlu atmadı ve “BM’de tam üyelik statüsü” talebini sonunda Ban Ki-mun’un önüne koydu. Şimdi artık top Güvenlik Konseyi’nde. \n

Güvenlik Konseyi’ne ulaştırılan “resmi talebin” onay bulabilmesi için; 15 üyeden 9’unun Abbas’ın bu tarihi “gerçek anı” çağrısına; “evet” demesi gerek. Ancak bu sayıya erişilmesi halinde de bu defa ABD “vetosu” devreye girerek; sonuca ulaşılmasını gene engelleyecek. \n

“Arap Baharı” konjonktüründe Filistin çağrısını vetolamak durumunda kalmak istemeyen ABD; “Güvenlik Konseyi” oylamasının bu durumda mümkün olduğu kadar geç tarihe ertelenmesi için gayret gösterecek. Bu süre zarfında oyları kritik olabilecek “9” üye arasında, Portekiz ve Bosna Hersek gibi küçük, kolay lokma ülkeler üzerinde -hizadan çıkmamaları için- baskı uygulayacak. \n

Abbas’ın “tarihi talebinin”, çok engelli bir koşu olan “Güvenlik Konseyi” bariyerinden geçmesi olası görünmüyor. Abbas bunu herkesten iyi biliyor. \n

Bu nedenle -başta Sarkozy olmak üzere- Washington’ın ortakları Filistin yönetimi başkanına bir ara formül olarak doğrudan BM Genel Kurulu’nda yapılabilecek bir oylama öneriyor. Bir genel kurul oylamasında Abbas’ın aradığı desteği bulması daha kolay. Ancak yapılan çağrının “Güvenlik Konseyi’nden” geçmesiyle; “genel kuruldan” geçmesi arasında, doğurduğu diplomatik, siyasi sonuçlar açısından büyük farklar oluyor. \n

Abbas’ın talebinin Güvenlik Konseyi yerine, “genel kurulda” aranan üçte ikilik çoğunlukla kabul görmesi halinde, Filistin sadece “Vatikan formülü” denilen bir statüye kavuşmuş olacak. \n

Vatikan’ın BM’deki statüsüne paralel bir konumu ifade eden bu formül çerçevesinde; çiçeği burnunda Filistin devleti, diğer BM üyeleri gibi oy hakkına sahip olmayacak. Yalnız “gözlemci statüsüyle” yetinecek. Ama buna karşın; İsrail’i gerektiğinde Lahey’deki Uluslararası Ceza Mahkemesi’ne götürebilecek. \n

Yeni paradigma arayışına tahvil edilebilir\n

Başlıbaşına bu Filistin için uluslararası platformda “hak arama” ve karşı tarafa diplomatik baskı koyma adına küçümsenmeyecek potansiyel bir kazanım. \n

Ama Abbas, genel kurul oylaması yerine, baştan “çıtayı mümkün olan en yüksek noktaya” koyduğunu belirtmek adına öncelikle “Güvenlik Konseyi” yolunu denemek istiyor. \n

Önce bu yoldan geçilecek. Gerisi Allah kerim.. \n

Öyle ya da böyle Abbas’ın talebi, İsrail ve ABD’ye diplomatik, psikolojik baskı uygulamak açısından; önemli bir adım. \n

Görülebilir gelecekte, somut bir sonuç elde edilmese de Abbas’ın çıkışının kayda değer yanları var. \n

Bunlardan ilki; Filistin içinde “Hamas”a karşı Abbas’ın elini güçlendirmesi.\n

İkincisi 90’lı yıllardan bu yana felce uğrayan “barış süreci”nin bundan böyle farklı bir paradigma arayışına girmesi.\n

BM Genel Kurulu’ndaki konuşmasının sonunu Abbas; “Arap Baharı’ndan sonra şimdi artık sıra Filistin Baharı’nda” diyerek getirdi. \n

Filistin baharına -heyhat!- çok var. \n

Ama Abbas’ın getirdiği bu yeni kıpırdanma hiç yoktan bir kazanç sayılabilir.