İnsan kendi askerini tutuklar mı? Yıllarca hapishanelerde tutar mı? Bir ordunun önemli bir bölümü cezaevlerinde yatarken o ülkede gerçek bir barış olur mu?
Bir örnek istiyorsanız uzağa gitmeye gerek yok! Ülkemizin topluma yararlı insanlarının çoğu suçlu mu? Aydınlar, okumuşlar, yazmışlar, kendilerini yurt için, vatan için her an harcamaya hazır olanlar!..
Bugün cezaevlerinde yüzlerce, binlerce insanımız yatıyor? Neden? Büyük bir suçları var, o da yurtlarını sevmek!..
Kim, hayır onlar sevmiyor ülkelerini, diyebilir? Akıldışı bir tutum içindeyiz. Yaptığımızın yanlışlığını nasıl göremiyoruz? Koskoca generallerin bile kolayca suçlandığı, görevlerinden alınıp cezaevlerine tıkıldığı gözler önünde.
Ben yaşlı bir yazar olarak hem kızgınlık hem de üzüntü içindeyim. Vatanını seven her insan bu çirkin görünüş karşısında niye susup kalıyor? Susmak niçin? Korkudan mı? Başıma neler gelir diye susması bu yüzden mi?
Türkiye’de hiçbir zaman böyle bir durum yaşamamıştık? Bir düşünün, devletin en seçkin insanları neredeyse durup dururken yakalanıyor, içeri atılıyor, aradan da dört beş yıl geçiyor. Mektuplar alıyorum hapishanede yatanlardan. Hiç yüzünden yattıklarına inanıyorlar. Haklılar, çünkü herhangi bir suç işlememişler. Bir garip korku mu yetkilileri böyle davranışlara itiyor. Cezaevlerinde binlerce mi daha mı çok insanımız var. İyi ki idam uygulaması ortadan kalkmış, yoksa sıra sıra idam sehpalarıyla dolu kentler görecektik...
Verilen cezalara bakın, en az on beş yıl!.. Koskoca emekli generaller bile bu uygulamadan kaçamıyor. Bizler sizler oturmuş bu olayları izliyoruz. Anlamsız, saçma, çirkin bir ülkede miyiz?
Yoksa bu ülke değişti mi, daha açığı ortadan kalktı mı? Kim kaldırdı? Elbet iktidardakiler diyeceksiniz, kim seçimde oy alarak gelmişse. Ama bir karşı çıkan yok mu, olmayacak mı? Rastgele seçim kazananlar her istediklerini rahatça yapacaklar mı, yapabilirler mi?
İyi ki yaşlandım diyorum. Böyle çirkin manzaraları fazla göremeyeceğim için. Bir kurtuluştur zamanında çekip gitmek! Bugünkü ülkenin durumu hiçbir umut vermiyor. Günden güne bir batağa gitmekte olduğumuzu düşünmek korku verici bir yaşantı...