Van’da felaketzedelerin üstüne zehirli gaz sıkmışlar!

Yetmezmiş gibi, devletin sorumlu insanları, doğanın yaptığının daha beterini yapmış. Döverek, söverek, ellerindeki araçlarla hak isteyenlerin üzerine...

Acı mı acı bir gerçek!

Devlet denen bir gücün kendi halkına kıyması! Hem de en acı gününde...

Akıl alır şey mi?

Van’ı görmeye, acıları sözde dindirmeye, felaketi az çok önlemeye, çare bulmaya gelen bakanlara, sorumlulara düşen bu muydu? “Sizi yuhalamaya kalkanlara ver dersini, sık gazı, anlasınlar bizim gücümüzü...”

Korkunç işler dönüyor ülkemizde... Bitip tükenecek gibi değil! Anlattıkça sayfalar doluyor... Ama seçimle işbaşına gelmiş bir kesim var ki ne kulağı duyuyor, ne gözü görüyor! Bütün çaba kendinden yana olanları korumak. İşi adalete de düşmüşse bir yolunu bulup kurtarmak öylelerini...

***

Gazeteci, yazar eleştirir. İktidarda kim varsa bu eleştirilerden bir şeyler öğrenir. Yaptığı yanlışı düzeltir ya da düzeltmeye kalkışır... Ama kim eleştirilerde biraz sert sözler söylüyorsa, durmaksızın uyardığı insanları kötü niyetli, duygudan, görgüden uzak kişiler saymaya başlıyorsa!..

Ben politikayı sevmediğim için o konuları sık sık ele almak hoşuma gitmiyor. Boşa giden yazılar, bir tek gün okunup geçilecek şeylerle oyalanmak istemiyorum!.. Kalıcı olmak, bugün yazdıklarının yarınlarda da okunabilmesi için...

***

Alsam karşıma da sorsam: “Oğlum, kardeşim neden bu kadar korkuyorsunuz okumuştan, öğrenmişten, akıllıdan, zekiden, bilgiliden?..”

Yanıt yok. Ya da meydanlarda akla, düşünceye sığmaz uzun uzun yanıtlar gelir karşına!.. İşe yaramayan politika gevezelikleri...

***

Bu yüzden işte Van’da felaketler içinde çırpınan, sokaklarda perişan mı perişan, devletten yararlı işler bekleyen insanların üstüne zehirli gaz sıkmak...

Utanmak, insanlığın bir parçasıdır. Varsa eğer!..

\n\n