“Örgütsüz bir halka güven olmaz. Örgütsüz halk bir yığındır. Örgütsüz bir halkın kapısı açıktır. Her geleni memnun etmeye çalışır.”
Albert Camus
Sel gibi akıyor yüz binler. Parkları doldurdular, yolları, meydanları. Bağırdılar çağırdılar, sonra gittiler. Nereye mi? Evlerine...
Bir başka gün yine öfkelendiler. Evlerden, odalardan fırladılar. Ellerinde bayraklar, flamalar. Kimi zaman polisle çatıştılar. Gaz bombaları altında inlediler. Taşla sopayla, kendilerini savundular. Sonra onlar da gittiler, bir gece, beş gece uykusuz kaldılar. O kadar.
İstedikleri neydi? Özlemleri?.. Bir büyük karışıklıkta uçtu gitti. Onun bunun sözleri oldu. Ya unutuldu ya da yeni bir halk gösterisinde kullanılmak üzere saklandı.
Günlerdir, geceleri oldukça kalabalık bir halk topluluğu meydan okuyor. Bir şeyler arıyor, özlüyor, ama bir çizgide, bir ilkede birleşecek örgüt kuramıyor. Olan örgütler ise birbiriyle anlaşamıyor. Meydan yine ötekilere kalıyor. Bu gidişle sonsuza kadar onlar da kalacağa benziyor.
Tek bir örgütte birleşmek...
Adı ne olursa olsun, senin benim onun bunun kafası farklı olabilir. Bu yüzden durmaksızın tartışabiliriz. Gerekirse dövüşebiliriz. Ama bir sonuç alamayız. İktidar sahibi ustalara karşı bir güç oluşturamayız.
Önce bir adam, önce bir gerçek öncü, bir lider, bir aydınlatıcı, bütün bu şaşkın kafaları bir önemli noktada toplamış bir insan...
Örgüt kendi başına boş bir sözdür. Önde giden bir önderi olmazsa boş bir yığındır.
Dünyada bütün devrimler bir liderin öncülüğünde başlar. Önce kitaplardır, onları yazanlardır, derken onları okuyup halklarının yolunun nerede olduğunu anlamaya çalışanlardır.
Bir Mustafa Kemal çıktı... Örgütü mörgütü var mıydı, yoktu. Ama insanlara güven veren, inandıran bir gücü vardı. Danton’lar, Robespierre’ler gibi. Bizde de Tevfik Fikret’ler, Namık Kemal’ler. Örgüt diye bir “şey”e sırtlarını dayamadılar. Vatan, millet, insan dediler, savaştılar, çarpıştılar. Türk halkını yeni bir aydınlığa götürmek istediler. Sonunda Mustafa Kemal gibi güçlü bir önderin ortaya çıkmasına zemin hazırladılar.
Örgütsüz bir halka güven olmaz demiş ama, hangi örgüte bağlı olunacak, sorun burada. Örgüt diye insana, insanlığın yenilmez gücüne...