“Bugün Pazar...
Balbay içerdedir.”

İlhan Selçuk 5 Nisan 2009 günlü yazısına böyle başlamış...

“Yazarımızın yargısız infazı sürüyor. Ergenekon tarihinde amacı belli ve içeriği şişirme iddialara bir de yalaka medyanın kaynatmak için çırpındığı cadı kazanını ekleyin. Kim suçlanıyor? Balbay... Ve Balbay köşesinde yazamıyor. Peki utanmazlığın doruğunda Balbay’ın yargısız infazına dümbelek çalan medya amacına ulaşabilecek midir?”

Bu yazının çıktığı gün Balbay 18’inci gününü doldurmuştu. O günden bugüne kaç gün daha geçti? 479 gün!..

İlhan Selçuk perşembe gününden beri Hacıbektaş’ta, sevgili kardeşi Turhan Selçuk yanı başında... Sonsuzlukta da birlikteler. Kişi merak ediyor, öbür dünya diye bir yer varsa, orada savaşımlarını sözcüklerle- çizgilerle sürdürüyorlar mı?

Balbay, sevgili ağabeyi İlhan’ın sonsuzluğa doğru yolculuk törenine katılamadı. Ben de gelemedim, yolumu kesti yaşam denen canavar!.. Yollar kesik de olsa hepimiz oradaydık. Yanındaydık... O hainlerin vaktiyle İlhan’a dediklerini, biz şimdi yineliyoruz: “Biz seni hep izleyeceğiz İlhan”...

4 Nisan 2009’da İlhan bakın ne yazmış:

“Cumhuriyet’in birinci sayfasında eskiden Uğur Mumcu sağ alt köşede yazardı. Şimdi nöbeti Balbay devraldı. Uğur yaşıyor. Balbay da yaşıyor. Balbay dışarıda da içeride de Cumhuriyet yazarı olmanın hakkını verecek, bedelini ödeyecek ve yücelecektir.

Aydınlık Atatürk Cumhuriyetini yabancı ortaklarıyla birlikte ılımlı İslam devletine çevirmek isteyenlerin Cumhuriyet yazarları ile uğraşmaları, didişmeleri Cumhuriyet’i yıkmaya çalışmaları yeni bir şey değil. Bu tür saldırganlıklar gazetemizin tüm tarihinde ve yakın geçmişinde dışarıdan ve içeriden tezgâhlanmıştır.”

“Pencere” kapalı diye sevinmesin o kişiler. “Cumhuriyet” Atatürk’ün açtığı yoldan, Yunus Nadi’siyle, Nadir Nadi’siyle, İlhan Selçuk’uyla Cumhuriyet devrimi yolunda yürümesini sürdürecektir.