Değer verdiğim kimi yazarlar 2013 için, siyasal süreç, iktidarın tavrı ve muhalefetin durumuna bakarak “yeni yıldan çok şey beklemeyin” diye yazdı...

Düşündüm ki ilk kez bu tür “umutsuz yeni yıl yazıları” okuyorum. En karamsarlarımızın bile yeni yıl umutlarına o denli alışmışız ki tam tersi yazılar karşısında adeta “irkildim!” Böylesi bir “ilk” kadar vahim ne olabilir? Durum, geçmiş tüm yılbaşlarından farklı ve “endişe verici” değil mi?

‘Sivil’ uyanış

Peki, 2013’ün daha iyi olması için ne yapmalıyız?
Herkesin “bildiği konular”da yazmasını savunan ve buna özenle uymaya çalışan bir Cumhuriyet gazetesi emektarı olarak siyasi yanıtları politika yazarlarımıza bırakıyor, kent-çevre-yaşam alanlarındaki “ülkeye-topluma zararlı uygulamalar”ın 2013’te daha fazla sorgulanacağına inanıyor, doğaya ve kültüre indirilen darbelere karşı 2012’de gözlenen “sivil uyanış”ın ise daha da yükseleceğini umuyorum.
Bu “umut”um, sadece inanç değil, yürek ferahlatan kimi gelişmelerin ürünü.
Yağmacılığa karşı yerel direnişler; yaşam kaynaklarının savunulmasındaki kararlılığın yurdu sarmalamaya başlaması; aynı kaynakları sömürme telaşı ile süregelen siyasal aymazlıklar arasında sadece ekonomik değil, düşünsel-ideolojik-siyasal bağlar olduğu gerçeği nasıl göz ardı edilebilir?
Örneğin hemen tüm akarsulara göz koyan, enerji adına sularımızı ele geçirmeyi amaçlayan sözde HES’lere tüm bölgelerimizdeki “sivil direniş” 2013 için umudun ta kendisidir.
Yargının bu gibi talan yatırımlarını “kayırma”sı için yapılan düzenlemelere rağmen yine ülkenin her yerinde mahkeme kararlarıyla desteklenen “dereler kurutulamaz” eylemleri sonucunda yeni HES izinlerinin artık kolay verilemiyor olması nasıl önemsenmez?
Ekonomisini, “ülkeyi pazarlama”ya bağlayan egemenlerin bundan yoksun bırakılacağı her mücadele, aydınlık geleceğin de habercisi değil midir?
Benzer şekilde 2012’de “deprem bahane”siyle başlatılan “kentsel dönüşüm”e karşı bunun bir “rant oyunu” olduğunu kavrayan kesimlerin yükselen direnişi de umut verici kazanımlar...
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın kentsel dönüşümde medyayı kandırma çabası; emlak kazancı için “evini yık, yoksa ben yıkacağım” diyenlere halkın hukuksal ve örgütlü mücadele başlatması, yine, yeni yılın umutla karşılanmasına yetiyor.
Ekonomik darboğazı “inşaat sektörüne kentsel dönüşüm armağan ederek” aşmaya çalışanları “rant yerine üretim ekonomisi”ne zorlamak, gerçek kalkınmanın da güvencesi değil midir?
Hele esnafımız ve halkımız, AVM’lerin artık kentlerden kovulmasını “birlikte” istemeye başlarsa, şapkayı havaya fırlatırız…
Sözün kısası, medya manşetlerindeki düzmece siyasal gündem iç karartıcı olsa bile yaşamın içindeki toplumsal uyanış yeni yıla yükselerek giriyor... Kutlu olsun.