CHP, 4 Eylül günü gerçek doğum gününde 105’inci yaşına basacak. Ama beş gün sonra, resmi kayıtlara göre 101’inci doğum gününü kutlayacak.

Sorun değil.

Osmanlı dönemindeki doğum kayıtlarının çoğu zaten arızalıdır.

Ama 100 yaşını yaşamış olan CHP hâlâ dinamizmini koruyor ve hâlâ hem kendi içinde hem de Türkiye çapında reformlar ardında koşuyor.

Türkiye ile ilgili özlemler, iktidar olduğu tarihte gerçekleşebilir. Ama kendi içinde yapacağı yeniliklere yüz yaşından sonraki ilk olağanüstü kurultayıyla başlayacak. Ve ilk görev olarak yeni bir tüzük yapacak.

O bağlamda parti içinden gelen ortak ses, “daha demokratik bir tüzük” isteğini dile getiriyor.

Ancak “demokratik” tüzük, yeni sorunlar yaratıcı değil, mevcut ve potansiyel sorunları çözücü olmalı.

CHP’nin önündeki en yakıcı sorun, önümüzdeki seçimde CHP’nin cumhurbaşkanı adayı kim olacak, nasıl belirlenecek hususudur.

Potansiyel üç aday, yani genel başkan Özgür Özel, İstanbul ve Ankara’nın büyükşehir belediye başkanları Ekrem İmamoğlu, Mansur Yavaş şimdiden hazırlıklarını sürdürüyor olsalar da gün yaklaşınca ister istemez çetin bir rekabet içine girecekler. Bu da CHP’yi bölmese bile büyük çapta hırpalayacaktır. O yüzden yeni tüzük yapılırken bu soruna peşinen çare aramak en önemli görevdir. Kanımca çare, adayın CHP’nin organları (örneğin parti meclisi veya merkez yürütme kurulu, yahut TBMM grubu tarafından değil, istisnasız tüm üyelerin vereceği oylarla belirlenmesidir. O zaman sonuca kimsenin itirazı olmaz, sorun da doğmaz.

Partinin genel başkanı da bence tüm üyelerin oyuyla seçilmelidir.

Genel sekreteri seçme yetkisi kurultaya veya parti meclisine ait olmalıdır.

Partilerdeki ikinci can yakıcı alan, milletvekili, il, ilçe belde belediye başkan adaylarının de aynen cumhurbaşkanı adayı konusunda olduğu gibi üyelerin oylarıyla belirlenmesidir. Ancak genel merkezin (parti meclisinin) yüzde 5 veya yüzde 10 aday belirleme yetkisi, çok seçkin kişilerin de TBMM’ye girmelerini sağlamak için gereklidir. 

Ama önemli şart, bu oylamaların güvenli şekilde yapılması, hatta mümkünse yargısal denetim altında gerçekleşmesidir.

Tüzükte düzenlenecek daha pek çok konu var. Onların bir kısmını bugün, bir kısmını da gelecek cumartesi yayımlanacak yazımda ele almayı düşünüyorum:

Partideki görevlere gelecek kadınlara ve gençlere (Bir insan kaç yaşına kadar genç sayılır?) şimdiye kadar olduğundan çok imkân tanınmalı. Bazı öneriler yüzde 50’lik kotadan söz ediyor. Bu da denenmeye değer bir istektir. Ama kadın ve gençlik kollarında görev alanlar da mutlaka üyelerin oyuyla belirlenmeli ve parti disiplinini bozmadan, faaliyetlerinde inisiyatif kullanabilmelidir. Kadın ve gençlik kolları, ana yönetimin gözetimi altında ve ona karşı sorumlu olmalıdır.

Genel başkanın en yakın çalışma arkadaşlarını (yardımcılarını ve gölge kabine üyelerini) belirleme yetkisi olmalı ama parti meclisinin bunların her biri veya tamamı hakkında güvensizlik oyu vermesi halinde görevleri sona ermelidir.