Muhalefet kaybetti! Bu bir sonuç. Her sonucun sebepleri vardır. Ama olup bitenlere bakınca. Sanki bu kaybedişin. Ne bir sorumlusu var, ne de bir sebebi... Neredeyse kimse işin özüne inmiyor.

Kural aynı

Aslında bu sebeplerden biri, çok açık ve net bir şekilde karşımızda duruyor. İster bir devlet ol. İster bir parti ya da bir şirket. İsterse de bir insan ol. Hiç farketmez. Bir kural var ki hep aynıdır. Hem de sadece bugün değil, yüzyıllardan beri aynıdır. Kural şu: “Ya bir planın vardır ya da başkalarının planının bir parçası olursun”. Yani eğer tatil için Katar’a gitmek istiyorsan. Ama bu niyetin için bir plan yapmadıysan kendini, bir arkadaş programı içinde mesela, Afganistan’da tatil yaparken bulabilirsin!

Okçu ve hedef

Özetle bir niyet ve istek sahibiysen, bunları gerçekleştirmek için, bir planın olmak zorunda.

Ama hangi plan?

Mesela son seçimlerdeki muhalefet cephesinin durumuna bakalım. Plan yaptılar mı? Yaptılar! Hem de bir buçuk yıl boyunca çalışıp. Hem de çok ayrıntılı plan yaptılar. Sanırım ki bilgiye dayalı ve gerçekçi bir plan yaptılar. Dosyaları, ciltleri ellerine alıp ekranlarda gösterdiler mi? Gösterdiler! Kavramlar türettiler, sayılar sıraladılar. Hatta kadroları bile planladılar. Yani biliyoruz ki çok çalıştılar...

Ama kazanamadılar.

Sebebi de çok basit. Çünkü kazanmayı planlamadılar. “Okçu nedir ki hedef olmadan!” der Deng Ming Dao.

Seçim sonrası işleri planladılar ama seçimi kazanmayı, sonuca yönelmeyi, hedefe ilerlemeyi planlamadılar. İktidarın, kazanma planının bir parçası oldular. Sonuç olarak, hep böyledir: Kazanmayı planlamayan, kaybetmeyi planlar.

PROF. DR. HALUK ERKUT/İTÜ