İlhan Başgöz Hocam, yaşama gözlerini yumdu. Bir tarihti. Türk edebiyat, folklor ve kültür hayatının yaşayan en büyük tanığıydı. Anıtlaşmış bir kültür abidesiydi. Yaşamın “hem hazanın hem baharın”ı görmüştü şair Nabi’nin dizeleriyle. İlhan Başgöz, haksızlığa uğramış aydınlardandı.

Büyük Ozan Nâzım’ın “Bu memleket bizim dostlar” dizeleri onun kılavuzuydu. Zor koşullarda bile Türkiye’de Bilkent’te, Van Yüzüncü Yıl’da, ODTÜ’de dersler verdi. Bundan mutluluk duydu. Bir fotoğrafta bastonuyla yürürken bile eğilmemeye çalıştığını, dimdik yürüdüğünü görmüştüm. Yaşamda da öyleydi. Hayatını okuduğumda fikri olarak ne kavgalar ne mücadeleler vermişti. Hem de kıskanılacak kavgalar. Çok ağır hastaydı. Yüz yaşındaydı. Ama aklında yirmili yaşlarda hayatı birlikte paylaştığı fakülte arkadaşı Enver Gökçe vardı.

Gökçe’nin can arkadaşı “Uzun İlhan’dı” o. “Öleceksem ülkemde öleyim” demiş, uzun yıllar kaldığı yad ellerden dönmüştü. Çok hastaydı. Havaalanında “Senin emekçin olaydım / şen olası türküsü / dost kokusu, dost selamı Türkiye” şiirini okudu. Koca Veysel’in “Selam saygı hepinize / Gelmez yola gidiyorum / Ne karaya ne denize / Gelmez yola gidiyorum” dizelerindeki gibi bir durum vardı ama ona yakıştıramıyorduk hiçbirimiz.

TAM BİR GÖNÜL İNSANI

Bir video ile “dostlar”a teşekkür ederken kelimeleri tek tek vurguyla, sevgi sözcüğünü dilinden düşürmeden öyle güzel konuşuyordu ki...

Cemal Süreya ne güzel söyler: “Her ölüm erken ölüm / Ölüyorum Tanrım / Aldığın şu hayat fena değildir / Üstü kalsın.”  Yaşayan en büyük Türkolog, halkbilimci denirdi kendisine ama tam bir gönül insanıydı. Ne büyüklük ne kibir... Şarkışla’da Veysel ile yer sofrasına da oturmuş, Başbakan Bülent Ecevit ile dostluk kahvesi de içmiştir. 

DOSTLARA KAVUŞTU…

Onu sonsuzluğa , bir “gülistan” ile uğurluyoruz. Bu toprakların Karacaoğlan’ını, Yunus’unu, Hoca Nasrettin’ini, bir bilim insanını, bu toprakların aydınını yolculuyoruz, dimdik bir çınarı ebediyete uğurluyoruz. Dostları, Pertev Naili Boratav Hoca, can arkadaşı Enver Gökçe, Âşık Veysel, Ali İzzet daha nice nice niceleri şimdi onunla…

“Kimler gülmüş, kim gülecek / Murat yalan ölüm gerçek / Dostlar beni hatırlasın.”

“Ölüm adın kalleş olsun.”

Işıklar içinde uyu değerli hocam. Ruhun şad olsun.