24’üncü dönem TBMM’nin 1 Ekim’de ikinci yasama yılı çalışmalarına başlarken 450 milletvekilinden 8’i Genel Kurul salonundaki sandalyelerinde değillerdi.

Niçin olmadıklarını bildiği için olmalı, Meclis Başkanı Cemil Çiçek, ad okutarak yoklama yapmadı. Kimi yaramaz üyelerin, örneğin Mustafa Balbay’ın ya da Mehmet Haberal veya Engin Alan’ın adları okunduğunda “Silivri zindanındalar!” türünden bir yanıt vermesini ve bu seslerin yazı halinde tutanaklara geçmesini, öylelikle önlemeye çalışmış oldu.

Ancak, Meclis Başkanı’nın bu çabasının, gerçeğin üstünün siyah bir şal ile örtülmesine yetmediğini öncelikle Sayın Cemil Çiçek’in görmesi gerekiyor. Başkanı olduğu Meclis, milli iradenin tek temsilcisidir. O irade, 30 Haziran’da sandık başına giden seçmenlerin özgür iradeleri ile kullandıkları oylar aracılığı ile tecelli etmiştir.

Bu ikisi CHP’li, birisi MHP ve beşi BDP’li parlamenterin tümü de Terörle Mücadele Yasası’na dayanılarak tutukludurlar. Özellikle Balbay ile Haberal’ın demir parmaklıklar arkasındaki tutsaklıkları dört yıla yaklaşmıştır.

Hemen söylemeliyim. Ben, yargı kararı ile özgürlükleri geçici olarak alınmış insanlara tutsak denmesinden hoşlanmam. O deyimin esir anlamına geldiğini, bizim devletimizin yasalarının da, yargı erkinin de kişileri esir etmeyeceklerini savunmak isterim. Ama gerçeklerin, milletvekili seçimlerine katılmalarına yine yargı organının izin verdiği kimselerin seçilip mazbatalarını aldıkları halde, gardiyanlar tarafından horlanmalarına ses çıkartılmayışını sindirmekte güçlük çektiğimi de söylerim.

Sayın Başbakan, bu durumdan adeta hoşnutmuş gibi bir söylem izliyor. Bu sekiz milletvekilinin de kendisinden, AKP’li parlamenterlerden farkları olmadığını görmek istemiyor. Dahası onları aday yapan siyasi partilere, kendilerine oy veren yüz binlere, hatta milyonlara, “yapmasaydınız, vermeseydiniz” diyen bir yönteme sahip olmaktan geri kalmıyor.

Ama bu durumun asıl sorumluları sadece kendisi ile sınırlı değildir. Meclis’in en deneyimli ve kıdemli milletvekillerinden olan Sayın Cemil Çiçek, bir öğretmen duyarlığı ile hukukun siyasetin gölgesinde olmasına alet olmakta sakınca görmeyen yargıçların inatla savundukları bu ucu açık tutukluluk kararları karşısında, “Ben Meclis Başkanı olarak bu arkadaşlarımın kaçmayacaklarına kefilim” demiyor. Diyemiyor.

Derse fincancı katırlarını ürküteceğinden mi korkuyor yoksa?

***

Benzer ve daha büyük bir sitem de CHP’nin genel başkanına.

Böyle bir olay seleflerinden İsmet İnönü ya da Bülent Ecevit döneminde yapılmış olsaydı, o liderler yeri göğü ne hale çevirirlerdi, hiç düşündü mü?

Liderler deyimini bilinçli olarak kullandım.

Çünkü günümüzde siyasal partilere kolayca genel başkan olunabiliyor. Ama lider olmak için, masallardaki kırk canavarı yenip, kırk dağı aşmak gerekiyor.

\n\n