Obama’nın konuşmasını dinliyorum. Ekrandaki yorumcular da konuşmadaki “şifreleri” heyecanla “çözüyor.” Obama dünyaya güller açtıracak vurgusu var.

“Başkan”ın konuşması etkileyici. Süslü ve derin duygular. Ama sokağa, sıradan Amerikalıya yazılmış. ABD’ye güç, umut, gelecek, güzellik vaat ediyor.

Düşündüm: Bu konuşma, içeride ve dışarıda pek çok alanda önemli ölçüde yenilmiş, güç kaybetmiş, başarısızlıkla tanışmış, dünya egemeni bir ülke halkı için yapılıyor! O, bilim ve teknolojide dünyaya öncülük etmiş, büyük, başarılı, hayaller ülkesinin, bugün, onuru ve düşü kırık.

Sayalım mı: Yaşamayı asla hayal edemeyeceği bir ekonomik kriz... Kriz sonucu rüyasını bile görmesi olanaksız iflaslar, işsizler, yoksullaşmalar... Yüksek teknoloji üretim ve pazarında büyük güç kaybı... Tarihinde yaşamadığı dış açık... Irak’ta vitrinde galibiyetmiş gibi duran, aslında büyük yenilgi, 3000’den fazla asker kaybı... Irak hapishanelerinde büyük işkencehaneler... İnsan hak, onur ve özgürlüklerinin çiğnenmesi... Durdurulamayan İran ve atom bombası yayılışı...

ABD müthiş bir askeri güce sahip hâlâ, ama herhangi bir ülkeyle savaşacak parasal lojistiğe sahip değil. Irak gibi İran’a saldıramaz. Ancak dünya bir çanak açar ve bir trilyon dolar içine atarsa, belki! Ama artık o da imkânsız. Çünkü ABD bir ülkenin işgal edilemeyeceğini artık kesin öğrenmiş durumda.

Ama ne pahasına?..

***

Demokratlar, 8 yıllık koyu bir yeni muhafazakâr (neocon) yönetimin yarattığı karanlık bir tablonun sonucu iktidara geliyor.

Baba Bush 1989-1993 arası yine savaşçı ve saldırgan politika sonucu iktidarı Bill Clinton’a devretmişti (1993-2001).

ABD ve halkı, Clinton döneminde belki de tarihinin ekonomik açıdan en başarılı, dış açığın bile sıfırlandığı yıllarını yaşadı! Dünyada yüksek bir itibar, göreceli daha ılımlı ve insan haklarına daha önem veren bir süper güç; doğa ve çevreye daha çok saygı ve silah satışlarına sınırlama çabası; hasta çocuklara bedava bakım, sağlık reformu, ırk ayrımına karşı önlemler ve eğitime harcamaları gibi sosyal adımlar..

Ancak 8 yıl iktidardan uzak kalmış yeni muhafazakârlar “Büyük Amerikan Yüzyılı” stratejisiyle, Roma İmparatorluğu’nu bile gölgede bırakacak, yeryüzünde bir -ebedi ve ezeli- Amerikan İmparatorluğu planlarını dayattılar ABD’ye! Bu plan, petrolcü, silahçı, askeri sanayii sektörünün görülmemiş paralarıyla yürütüldü; sonuçta Bush, Al Gore karşısında 5’e 4 Yüksek Mahkeme kararı ile başkan olabilmişti!

2001 İkiz Kuleler saldırısı, Bush’un ikinci dönemde seçilmesi için ortamı yarattı! “terorizme karşı” savaş, Afganistan ve Irak’ı işgal.. yaşanılan “Amerikan uygarlığı” kepazelikleri, ekonomideki yükselen ülkeler olgusu ile birleşince... üstüne üstlük ekonomik kriz, işi bitirdi!

Kimin işini? Şüphesiz, “Amerikan Yüzyılı”nın! Neocon’ların savaş stratejilerinin... Onlar (Perle, Rumfeld vb) zaten, olanaksızlıklarını görünce ve stratejileri çökmeye başlayınca daha önce bir bir iktidarı terk etmişlerdi...

***

Peki Obama neyin adı?

Büyük Geriçekiliş’in! Yani çöken neocon Yüzyıl Rüyası’nın ve gerileyen Amerikan Hegemonyası’nın Büyük Restorasyon Dönemi’nin!

Öyle mi? Öyle olması gerekir. Obama’nın konuşması bunun mesajlarıyla dolu! Fakat uygulamalarla bunu göreceğiz! Özellikle askeri stratejilerini, programlarını ve bölgemizdeki stratejilerini izleyeceğiz. (“Obama - 3”, gelecek..)

Not: Star gazetesi, bir çift yönlü itirafçıyı yeniden tetikçiliğe soyundurarak Albay Kırca’nın intihar ortamını hazırladı. Star kimin? “Erdoğan fanatiğiyim” diyen, bir zamanlar Doğu Perinçek fanatiği Ethem Sancak’ın. Ne kadar gazeteci kılığında tetikçi varsa almış. Vicdanının sızladığına ve kimlerin eline düştüğüne yandığına eminim...

obursali@cumhuriyet.com.tr