Öncelikle iki not: RTE fiili olarak partisinin yönetimini tayin etti. Davutoğlu tüm silahlarından arındırıldı. Diğer kurucularla da yönetimde yollarını ayırdı. Aslında bu iyi oldu. Kendi adamlarıyla ya herro ya merro durumu.
Hürriyet’e saldırının başrol oyuncularından milletvekilinin Kongre Divanı’na seçilmesi ile RTE’nin bu saldırıyı kınamaması arasında iyi bir benzerlik oluştu.
Liyakat denince, durumu derin deşeceğim bugün...

Kraliçe’nin onur listesi ve...
İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi’nde Biyotıp ve Genom Merkezi-İzmir’in (İBG) açılışında konuşmacı İngiliz bilimci Timothy -Tim- Hunt’ın yaşamöyküsü okunurken “Kraliçe’nin Onur Listesi’nde alındı” dendi. Bir de “Sir-Sör” unvanı / Kraliyet Madalyası var.
Tim Hunt 2001’de Nobel ödülünü paylaştı. Hücre mekanizmasının anlaşılmasına önemli katkılarda bulunmuştu. İzmir’deki “dersi” de “Hücre’nin döngüsü” üzerineydi. Nefis bir sunum. Ama aklım Kraliçe’nin “onur listesi”ne ve bizim Cumhurbaşkanı’nın “Saray”a çağırdıklarına takılmıştı. Acaba Cumhurbaşkanı’nın yemeğe davet ettiği zevat da “Saray’ın Onur Listesi” sayılabilir miydi?.. Neden olmasın?
Kraliçe’nin “onur listesi”nde ülkeye çok önemli, kanıtlanmış ulusal ve uluslararası katkılar yapan İngilizler bulunur. Nobel ödülü almış bilim adamlarından tutun, örneğin formula yarışlarında dünya şampiyonu Lewis Hamilton’a kadar.
Başarısı kanıtlanmamış kimse listeye girmez. Hükümet, Başbakan veya “kraliçe destekçileri” veya onlara “ideolojik yakın” olanlar... Layık olmak birinci derecede önemli...

‘Saray’ın onur listesi
Şimdi 19 Ağustos’ta “Milli mirasımız ve gelecek” temalı sofrada RTE yemek listesinde bulunanlar üzerine bir haberi okuyun: Milli Gazete yazarı Mehmet Şevket Eygi, İslamcı yazar Ertuğrul Düzdağ, 10 Kasım’da saat 9’u 5 geçe saygı duruşunda bulunmak yerine tuvalete gitmeyi öğütleyerek “Husumetinizi, hissiyatınızı diri tutun” çağrısı yapan Kadir Mısırlıoğlu, Yeni Şafak yazarı Rasim Özdenören, İskilipli Atıf Hoca filminin yönetmeni Mesut Uçakan, hattat Hasan Çelebi, Yeni Akit yazarları Yavuz Bahadıroğlu ile Hasan Aksay, Sabah gazetesi yazarı Hasan Celal Güzel...
Anlıyorsunuz...
14 Ocak tarihli yemeğe de akademisyenler davetliydi: Hüseyin Hatemi, Osman Can, Atilla Yayla, Ahmet Çiğdem, Burhanettin Duran, Mesut Hakkı Caşın, Kemal Sayar, Erol Göka, İbrahim Dalmış, Fahrettin Altun, Ümit Meriç, Alev Erkilet ve Beril Dedeoğlu gibi. Yüzde 95’i iktidarın doğrudan destekçisi, iktidar çevresinde veya ortada olanlar.
20 Şubat yemeğinde yine büyük çoğunluğu iktidar yanında olan, mesela Can Paker, Birol Akgün gibi “düşünce kuruluşu” temsilcileri, akademisyenler ve bu arada da Gülay Göktürk gibi iktidar şakşakçısı köşe yazarı.
23 Haziran’da iftar yemeğinde Diyanet İşleri Başkanı, din adamları, müftüler ve yine Saray’a yakın dekanlar, aile yakınları vardı.
13 Temmuz iftar yemeği, Mustafa Ceceli’nin ezan okunmasıyla başlamış. “Hazreti Muhammed’in (S.A.V) hayatı ve İslam Daveti” isimli kitap hediye edilmiş. Petek Dinçöz, Mustafa Keser, Orhan Gencebay, Fatih Terim, Rıdvan Dilmen, Acun Ilıcalı, Gülben Ergen gibi şov dünyasından insanlar.
Yani ağırlık olarak yakınları, destekçileri, ideolojikİslami düşünce ortaklıkları, kullandıkları, bu onura karşılık hizmet bekledikleri...

Katkıları neydi?
Hadi şov dünyası bir kenara, diğer “onur konukları”nın ezici çoğunluğu, kendi alanlarında ulusal/ uluslararası bir başarıya imza atmamış, toplumsal liyakatı bilinmeyen kimseler. Ama Muktedir’in iktidarına şu veya bu şekilde yardımcı olanlar... İçlerinden azı dışında, RTE’nin kurmak istediği ülkenin insanları. Bugüne kadarki kazanımları yok etmeye hazır, veya kazanımlara kayıtsız herkes “onur listesi” sırasında.
Türkiye’yi katkılarıyla ileri taşıyan, ulusal/uluslararası tartışmasız başarılara imza atanlar, çağdaşlaştıranlar orada hiç yoklar.