Türkiye’nin uygulamaya çalıştığı dış politika nedeniyle vardığı noktanın “yalnızlık” olarak nitelendirilmesi bana biraz yavan geldi.
Yalnızlık, önemli bir neden yokken kişisel tercih ile de yaratılabilecek bir durumdur.
Oysa “komşularla sıfır sorun” söylemiyle çıkılan yolda; bırakın komşuları, dünyanın çeşitli ülkelerinin de tepkisini çeken söz ve eylemler yüzünden dış politikada lider ülke olma hayallerinin “dış politikada dışlanmakta lider ülke” konumuna evrilmesi, üzerinde durup düşünülmesi gereken bir gerçektir.
Dış politikadaki ilişkilerde diplomasi dili ile yaklaşım yerine, içerde uyguladığınız gerginlik politikası ve öfke sanatını biçeme dönüştürme alışkanlığını sürdürmeye niyetlenirseniz olacağı budur.
Diplomatik dili ve nezaketi yok sayma konusunun liderliğini Kruşçev’den sonra üstlenen Kaddafi’nin bıraktığı boşluğu doldurmak, pek kolay başarılabilecek düzey değildir.

Suriye Devlet Başkanı Esad’ın adını Esed yaparak Suriye’deki çatışma ve toplukıyımları sona erdirmekten umut kesilmiş olmalı ki ağırlık Mısır’a verildi.
Bu değişiklikte bir darbe ile görevden alınan Mursi ile kanka olmanın etkisi yok sayılamaz.
Bizimkilerin kadına karşı yaklaşımlarını alıştıra alıştıra uygulamaya koymalarına karşın, Müslüman Kardeşler üyesi Mursi, seçimi kazanır kazanmaz işe girişmekte sakınca görmedi.
Bu yaklaşımı da, Türkiye’nin zorunluluktan aralarında olmayı yeğlediği Batı dünyasının tepkilerini çekti. Sonuçta, Mursi dışlandı ve Türkiye’yi de yanında dışlanmaya sürükledi.

Üniversiteli Kadınlar Federasyonu Konferansı geçen günlerde Türkiye’de yapıldı.
Katılma olanağı bulamayan, Mısır’ın ilk kadın büyükelçisi, Sosyal Politikalardan Sorumlu eski Bakan ve şimdilerde Mısır Ulusal Kadın Konseyi Başkanı olan Mervat el Tellawy’nin mesajı, kadın hakları konusunda Mursi yönetiminin yaptıklarına özgülenmişti.
Tellawy mesajında, Müslüman Kardeşler yönetimi döneminde yapılanları şöyle sıralamıştı:
* Anayasa taslağını hazırlamakta sadece erkekler görevlendirildi.
* Anayasa Taslağı Kurucu Komitesi’nde kadınlar yeterince temsil edilmedi.
* Parlamentodaki 64 sandalyelik kadın kotası kaldırıldı.
* 508 üyeli ilk Halk Meclisi’nde kadın sayısı 9’du.
* Parlamentonun İslamcı üyeleri kadın haklarıyla ilgili mevcut yasal düzenlemeleri kaldırmaya çalıştılar.
* Yeni anayasa; siyasi, sosyal ve ekonomik temel kadın haklarını görmezden geldi.
* Yüksek Anayasa Mahkemesi’nin tek kadın üyesi görevden alındı.
* Kadınların siyasi parti aday listelerinde yer almasını reddettiler.

Daha da var ama sanırım Batı dünyasının darbeye neden şaşı baktığını, bizimkilerin de dışlanma pahasına Mursi’ye neden sahip çıktığını anlatmaya bu kadarı da yetiyor.