Eşdeğer gösterilmeye çalışılan iki ülke var. Türkiye ve Mısır.
Eşdeğerliğe dayanak sayılan tek özellik ise iki ülkede de İslamiyetin başat din olması
Mısır, devlet yönetiminde din ekseninde yapılanma konusunda önemli adımların atıldığı, bu nedenle büyük çoğunluğu Mursi yönetimine karşı çıktığı ve darbenin yapıldığı bir ülke.
Türkiye ise Mursi yönetiminin zamana yayılarak yaşama geçirilmesine çalışılan ve yönetimler tarafından “ileri demokrasi” olarak nitelenen yönetimi bulunan bir ülke.
Mısır’da Mursi yanlıları darbeye kafa tutuyor, kendilerine uygun gördükleri alanda toplanıyor, istedikleri gibi yaşıyorlar.
Türkiye’de ise iktidar karşıtlarının başına gelmeyen kalmıyor. İktidarın kurtarılmış bölgesine dönüştürülen Taksim Alanı ve Gezi Parkı’nda ayrımcılık, palalı-sopalı saldırganlar kol geziyor.
Bu duruma karşın dinci takımının tek derdi, Mısır’da din devletinin şimdilik önünün kesilmiş olması. Oradaki sorunu çözünce Türkiye’de daha rahat hareket edebileceklerini umuyorlar.
Bunun için yok edilmesi gerekenler de, hedefe koydukları ama yurda giderek yayılan Gezi direnişçileri.

Hukuk, 12 Eylül 2010 halkoylamasında “yetmez ama evet”çilerin desteğiyle guguk’a döndürüldükten bu yana akla sığmayan geri gidişler yaşanır oldu.
Gezi olaylarında uygulanan soruşturma ve kovuşturma yöntemleri, zaten Silivri davaları ile tartışılmaya başlanan uygulamaları “kanun önünde eşitlik” kuralı bakımından bir kez daha perçinlemiş oldu.
Ellerinde pala ve sopalarla polise yardımcı (!) oldukları varsayılanlara gösterilen hoşgörü, silahsız, saldırısız yürüyüş yapanlara öldürücü sonuçlar yaratan saldırıları yapan güvenlik kuvvetlerine de hoşgörü gösterilmesine hatta ödül verilmesine dönüştü.
Darbe paranoyası yüzünden İç Hizmet Yasası’nın 35’inci maddesi tatile girerken değiştirildi. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin görevi vatan görevi olmaktan çıkarıldı.
Nasıl olacaksa, bundan böyle gençlerimiz anayasanın vatan görevi saydığı askerlik hizmetini (Madde 72) vatan görevi yapmayan bir kurumda yerine getirecekler.

Anayasayı ciddiye almamak bir yana, din kurallarının ciddiye alınıp alınmadığı da tartışılır oldu.
Ülkeyi, illeri, ilçeleri yönetenler ve destekleyicileri, Diyanet TV kanalındaki kimi vaazları dinleseler özeleştiri yapma olanağını bulacaklar ama, anlaşılıyor ki uğraştıkları dünya işleri kendilerine zaman ayırtmıyor...