İki teknik adam da maç öncesi yorumlarıyla Şampiyonlar Ligi gündeminin başköşesine oturmuşlardı. Aslında ikisinin de sarf ettiği sözler tam bir tilki kurnazlığındaydı; futbol tabiriyle ‘ters köşeye’ yatırma hatta ‘oyuncuları kamçılama’ içeriyordu… Chelsea’nın forvetleri az sonra (Eto’o, Torres, oynarsa Oscar ve Demba ba) bakalım hocalarının kendileriyle ilgili açıklamasına nasıl bir reaksiyon gösterecek? Keza 28 dakikanın ardından çimlere ayak basacak G.Saray’ın 11’, hem de kendi evlerinde galibiyet şansı tanımayan Mancini’ye ne yanıt verecek? Realist yazmak gerekirse ben de Mancini’den tarafım. Çünkü Chelsea 2 - 2.5 aydır yakın takibimde, bu zaman diliminde giderek yükselen ritim ve performansları hayli dikkat çekici. Mourinho, uzun yıllardır oyun düzeni ve iskelet kadrosunda ufak tefek oynama yapıyor. Premier Lig’de sıralama atbaşı gitse de son 3 haftadır zirvedeler. Mourinho, her 11’nde 3 bölgede de sadece 1 oyuncu değiştiriyor. Tempoları ise hiç düşmüyor… Mancini öyle mi; G.Saray’a geleli 4.5 ayı geçti, devamlı futbol klişelerinin her şeyiyle oynuyor. İki maç üst üste aynı 11’i göremedik; takım performansı ise art arda gelen Bursaspor - Eskişehirspor maçları dışında yavandı… Şimdi geldi kadrolar elimize (25 dakika var maça); Mourinho, üstte belirttiğim üzere son Everton kadrosunun savunmasıyla hiç oynamazken orta bölgede 1, forvette de tek santrfora (Torres) döndüğünden 1 değişime gitti.
Mancini yine kadroyu enlemesine boylamasına karıştırırken herkesi yine şaşırttı… İşte buyurun; 30. dakikada Hajrovic’i Eboue ile birlikte gole ortak olduğu için oyundan aldı. Ne günahı vardı çocuğun? G.Saray sağdan çok atak yedi tamam da sol kanat da yol geçen hanıydı. İyi ki Chelsea, Hazard’la oynamayı yeğledi; onların 3 net pozisyonu var, bizim Burak’la absürt sayılmayan gol; hepsi bu ilk yarıda.
En çok o olağanüstü koroya üzülüyor insan, takımlarını harika ötesi destekliyorlar, arkadan tüm hızlarıyla itiyorlar; nafile gidemiyor G.Saray gol sahasına. Tükenmediler, umudun bittiği yere kadar zorladılar ikinci 45’te de; kıpırdayın artık be birader. Nihayet 62’de Selçuk’la direği bulabildik o muhteşem koronun sayesinde tabii; 3 dakika geçti geçmedi bu kez Chedjou’ya golü attırdılar. Chelsea, Eto’o’nun dahiliyle saldırmaya başladı. İnanılmaz o koro, tribünden etten duvar örüyordu G.Saray kalesine
Beraberlik yeter mi? Rövanşta Stamford Bridge’de bu olağanüstü koro yok ki G.Saray’ı çeyrek finale taşısın…