Galatasaray’ın İBB’yi süper ilk yarıyla yendiği maçın 15 dakika sonrası Real Madrid’in deplasmandaki lig sınavına yönelmiştim. Real Zaragoza, Madrid’i sanki kapana sıkıştırmış ve gol de erken gelince iyice yüklenmişti. Ancak Mourinho’nun geçen yıldan formda kalan tek oyuncumuz dediği C.Ronaldo, şık bir vuruşla maça noktayı koymuştu. Çünkü o golün ardından sıradan bir futbol seyrederken; kızgın Jose’nin 3 oyuncu birden değişimi takımına ne tempo kazandırmış ne de skor ürettirmişti… Tabii ki dün geceki Devler Ligi çeyrek final maçı tamamen ayrı bir atmosferdi. Üstelik kalburüstü oyunculara sahip R.Madrid, bu ligin en çok kupayı kazanan ekibi. Her ne kadar bu sezon Barcelona’nın 13 puan gerisinde kalsalar da gol sıkıntısı çekseler de, Devler Ligi’ndeki tüm maçlarda kalelerinde gol görseler de; Avrupa’nın en pahalı ayaklarına sahip 2. takımı.

Fatih Terim, maç önü ne demişti: “Çekebileceğimiz en zor kurayı çektik. Korkmadan mücadele edeceğiz. Hiçbir endişemiz yok. İyi sonuç için her şeyi deneyeceğiz. Onlar değil ama biz kazanırsak tüm dünyaya sürpriz olur.” Buyrun, iki takım arasındaki farkı. Bu net söyleme dünkü olağanüstü 80 bin kişilik S.Bernabeu Stadı’nı da eklersek… Ama bizim Aslanlar ne zorluklar gördü. Artık ezberimize aldığımız 11’miz sahadaydı. Mourinho da aslolan kadrosunu çıkarttı. Norveçli Moen, düdüğü çaldığında Galatasaray kontrollü futbolu elden bırakmadan usul usul R. Madrid kalesine yaklaşıyordu. Sadece Riera kanadıyla korku yaşıyorduk. Di Maria çabukluğunu konuşturuyordu. Ama golü ne yazık ki göbekten yedik. Ronaldo, Burak’tan daha isteksiz ve verimsizdi ama Mesut’un pasını ince bıraktı ağlarımıza.

Gol bizi sarsmamıştı. Uzak mesafeli şutlarla da olsa Lopez’i tedirgin ediyorduk. Ah Riera, kulvarından bir Essien ortası yedik ve ortaklaşa hatayla gelen gol keyfimizi kaçırdı. Fakat oyuncularımız istifini bozmadı, aksine yüklenmeye başladı. Şutlarımız, 43’te Eboue’nin ve devre biterken Drogba’nın kaçırdığı fırsatlar ekibimize ikinci yarı için umut ışığı yaktı. Fatih Hoca, Gökhan’ı alıp, Semih’i Riera’nın arkasına tampon yaparak arızalı yerimizi onardı. Çözemediğim bir şey Burak’ın, ilk kez en düşük seviyedeki futboluydu. Onun önde baskı yapamaması takıma o kadar olumsuz yansıdı ki, özellikle Drogba yalnızları oynadı Umut girene dek. Amrabat’la forveti dörtledik ve hiç olmazsa bir gol dedik. Ama olmadı, olmadı. Bu farkı hiç de hak etmedik…

\n