Ankaralı gazeteci Şinasi Nahit Berker’in ünlü “Gazeteci olunmaz, gazeteci doğulur...” sözünden hareketle “gazeteci doğanları” anımsıyorduk... Sonrasında “gazeteci doğmayanlara!” başlamıştık. Şimdi de basında sermaye yoğunlaşmasına değineceğim...

***

İzmir’in ünlü “Yeni Asır” gazetesinin ardından Dinç Bilgin, İstanbul’da “Sabah” gazetesini çıkardığında ilk gün 680 bin baskı yaptı! Türk basınında, haberin “doğruluğu” değil, “ilginç olmasının öne çıktığı, asparagas (kuşkonmaz) haberler” yoğunlaştı! Sonrasında, her geçen gün baskı ve satışını arttırdı...
1993 yılında ATV’yi kurdu...
1998’de özelleştirilen Etibank’ı satın aldı...
2000’de Etibank’ı zarara uğratma savıyla İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesi’nde hakkında dava açıldı.
2001’de usulsüz kredi kullandırmaktan dolayı 11 ay tutuklandı...
2002’de ekonomik sorunlar yaşayan “Sabah” grubunu TMSF atacılığı ile sattı...
2002’de has adamı Zafer Mutlu “Sabah’tan” ve Bilgin’den ayrıldı...
2009’da “Bankalar Kanunu’na muhalefet suçundan” hakkında açılan dava, zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırıldı.
2016’da Etibank’ı zarara uğratmak ve 1 milyon liralık nitelikli zimmet suçundan 6 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırıldı...
Dinç Bilgin şu açıklamayı yaptı:
“16 yıldır Etibank dolayısı ile yargılanmaktayım. Bu süreçte hem hürriyetimi hem de işimi, evimi, tüm mal varlığımı kaybettim. Kamuya tam 1.4 milyar dolar ödedim!”

***

Hıncal Uluç’un, Mutlu’nun Bilgin’i “kandırdığına” ilişkin yazısından bir alıntı:
“Mutlu o dönem, ‘Ekonomik krizi atlatmak için bu binayı satmamız lazım. 100 milyon dolara sahibi var’ demişti. Sonra bina en büyük rakibe ancak 6 milyon dolara satılabildi!”
Metin Münir, “Sabah Olayı” adını verdiği kitabında “18 yaşında gazeteciliğe başladığı günden itibaren Mutlu’nun ihtirasları çok sarih ve kesindi. Büyük bir gazetenin genel yayın yönetmeni olmak ve para kazanmak istiyordu. Gözü, ‘doğal olarak’, bir genel yayın yönetmeninin aldığından çok daha fazlasındaydı.
Çiçeği burnunda bir gazeteci olarak Ankara’da ‘Çankaya-Kızılay’ hattında koşturduğu yıllarda bir gerçeğin farkına vardı. Bu işin manevi tarafı da, parasal tarafı da İstanbul’daydı. Ne olursa olsun İstanbul’a gidecekti. 1980 Haziranı’nda İstanbul’a geldi. 24 yaşındaydı ve iki yıllık evliydi. İtalya Büyükelçiliği’nde çevirmen olarak çalışan eşini ikna etmesi zor olmuştu. Çünkü Günaydın gazetesinde Ankara’dan aldığı maaştan çok daha düşük bir paraya talim edecekti.
İlk iki ay gazeteci Can Ataklı’nın Laleli’de oturduğu çatı katındaki perişan bekâr evinde kaldı. Ataklı o zaman Günaydın’da gece sekreteri idi. Sefalete dayanamayınca Üsküdar Salacak’taki halasının evine taşındı. 1980 Aralığında eşi İstanbul’a gelince Üst Bostancı’da bir daire kiraladılar.
Üst Bostancı’dan otobüsle Cağaloğlu’na gitmek bazen saatlerini alıyordu. Ciddi para sıkıntısı çekiyorlardı. Hem eşinin İtalyan sefaretinden aldığı paradan olmuşlardı, hem de Ankara’daki yüksek maaştan... Müesseseye borçlanmaya başlamıştı. Günaydın Market’in borç kuponuyla alışveriş yapan en iyi müşterilerinden biriydi.
54. hükümetin Başbakanı Necmettin Erbakan istifa edip Mesut Yılmaz yeni hükümeti kurunca Mutlu da ‘Etibank Yönetim Kurulu Üyeliği’ yolunu açan ‘post-modern darbeyi’ destekleyen yayınlara başlayınca ‘gazeteci’ değil ‘işadamı’ oldu...”
Ancak sonrasında Bilgin ve Mutlu’nun bileklerine kelepçe takılarak DGM’ye gönderildiler...
“Yeni Şafak” gazetesi 13 Haziran 2001’de Mutlu’nun mal varlığını özetle şöyle açıkladı:
İstanbul Tarabya Sümer Korusu’nda üç katlı villa (4-5 milyon dolar), Gökkafes’de 400 m2’lik daire (2.5 milyon dolar), Beşiktaş Plaza’da apartman dairesi (750 bin dolar), Etiler Sarı Konaklar’da villa (700 bin dolar), Londra’da Sloane Square’de apartman dairesi (450 bin dolar), ABD Filedelfiya’da daire (300 bin dolar), Kemer Kolej (1 milyon 250 bin dolar) Bodrum, Türkbükü’nde 2 katlı villa (1 milyon dolar), Bodrum, Cennet Sitesi’nde ev (70 bin dolar), Büyükçekmece’de babasının üzerine çiftlik (1 milyon dolar), Mercedes zırhlı minibüs, BMW 7.50, Volvo 850, Range Rover, Cadillac... Etibank’ta 1.5 milyon dolar para. İngiltere’de HSBC’de miktarı belli olmayan para...
(Not: Devam edecek...)