Türkiye’nin gerçekten kaynak sorunu var. Ama bu sorun, sanıldığı gibi sermaye yetersizliği, para değil; insan kaynağı yetersizliği, kaynak nerede yaygarası belki de yandaşların iç gözlemlerinden kaynaklanıyor, kişi iç gözlem yaparak, kendini sorguluyor. Sonra da niteliksizliğini gözlemleyip kendine akıtılan parasal kaynağın kesileceği kaygısı ile de kaynak nerede diye bağırıyor, kamuoyunu etkilemeye çalışıyor.Ülkenin her alanda başarı derecesini insan kaynağının kalitesi belirler. Ülkemiz teknoloji üretemiyor; yüksek teknoloji ürünü ihracatında sonunculuk için Suudi Arabistan’la çekişiyorsak, OECD’nin hemen her kriterine göre sıralamada son sırada yer alıyorsak, orta gelirli ülkeler kategorisinden kurtulamıyorsak, bunun nedenini ciddi bir şekilde irdelemek gerekir. Ülkenin bu durumundan rahatsızlık duyanlar sorunu dile getirmeye çalışıyor ama ülkede öyle bir çıkar, niteliksizler koalisyonu oluşmuş ki seslerini, feryatlarını duyuramıyorlar.
İlk sorgulamamız gereken eğitim sistemimiz. Yeterli, kaliteli eğitim verebiliyor muyuz? Daha doğrusu kaliteli, yeterli eğitim vererek kişilikli, nitelikli, yaratıcı insan yetiştirmek istiyor muyuz? Kaliteli, nitelikli insan, çıkar düzeni oluşturan niteliksizler ortak yönetimi için tehlike olarak görüldüğünden dışlanmaya çalışılıyor. Genel onay almasa da “Kötü para iyi parayı kovar” şeklindeki Grasham Kanunu, toplumsal yaşamımızda geçerli. Nitelikli, kişilikli olanlara tahammülümüz yok. Bu kişilerin bir şekilde göz önünden silinmesi, topluma “kötü”(!) örnek olmamaları gerekiyor.
Bürokrasi verimsiz, hizmet kalitesi düşük, ucuz politikaya bulaşmış durumda, güven vermiyor, yolsuzluğa açık, savurgan çıkar gruplarının savaşım alanına dönüşmüş ülkeye, topluma verdiği hizmet, haklı olarak sorgulanıyor. Kamu yönetiminin bu durumu, özel sektörü sorgulamamızı engellememelidir. Birleşik Kaplar kuralı.
Serbet pazar ekonomisi varsa, rekabet temel kural ise, bu sistemin baş aktörü girişimcidir.
Girişimci, yaratıcı, yenilikçi, örgütleme yeteneği olan, sosyal sorumluluk anlayışı yüksek, etik kurallara uyum sağlayan bir liderdir. Bizde bu nitelikleri taşıyan kaç girişimci var?
Gerçi ülkede işadamı bolluğu var. Sıfatlara baksanız işadamından geçilmiyor. İşadamı sıfatı, ülkede işsiz sayısını da gizliyor. İşsiz yerine işadamı sıfatı uygun bulunuyor. Kaç kişide gerçek işadamı niteliği var? Çoğu iktidarlara yalakalık yaparak parsa topluyor, topluma katkı yerine yarattıkları dışsal kirliliklerle ülkeye zarar veriyorlar. Gerçek demokratik düzeni kendi yerleşik çıkarları için tehlikeli gördüklerinden, ülkede patron düzenini açıkça ya da ürkek davranarak, çekimser kalarak destekliyorlar.
Akademisyen, CEO olarak yaftalananların kaliteleri, nitelikleri ayrı bir yazı konusu olacak kadar uzun.
Evet, Türkiye’de kaynak sorunu var ama bu sorun insan kaynağı. İnsan kaynağımıza nitelik kazandıramazsak, ne başarılı olabilir ne de ülke olarak dik durabiliriz, kalkınabiliriz. Boş laflarla, övünmelerle kendimizi aldatırız.