Kızlarımızın spor alanında gurur verici başarılarını ifade edecek özlü bir başlık bulamadım. Bizim kuşak uzun yıllar Ruhi Sarıalp’in 1946 Londra Olimpiyatı’nda üç adımda olimpiyat üçüncülüğü ile Cahit Önel’in 1952 Helsinki Olimpiyatı’nda 3000 engellide finale kalıp, finalde 10’uncu olması ile avunmuştur.

Kızlarımızın spordaki başarıları üst üste, hayallerin ötesinde, gurur verici şekilde oluştu. Kız voleybol takımımız Avrupa üçüncülüğünden sonra, olimpiyat vizesi almasının ardından Grand Prix’e katılıp ABD, Brezilya gibi voleybol alanının iki devinin ardından, onlarla başa baş mücadele ederek bronz madalya almaları, gerçekten hayallerin ötesinde bir başarı... Kız basketbolcularımızın Avrupa ikinciliğinin ardından yenilgisiz olimpiyatlara katılma hakkı almaları gerçekten tarihi bir başarı, bir dönüm noktası... Atletizmde Süreyya Ayhan Kop’un başarısı bir milattı. Böyle bir başarının Ruhi Sarıalp’in, Cahit Önel’in başarıları gibi uzun yıllar belleklerde kalacağını sanıyordum. Helsinki 2012 Avrupa Atletizm Şampiyonası’nda Nevin Yanıt, Gülcan Menger, Aslı Alptekin Çakır ve Gamze Bulut’un kazandığı madalyalar açıkçası benim için sürpriz oldu. Türkiye, gerçekten atletizmde büyük adım attı, aşama kaydetti. Federasyon Başkanı Mehmet Terzi’nin belirleyici katkısı ve çabası olduğunu düşünüyorum. Mehmet Terzi, belleğimde kaldığı kadarıyla başarılı bir atlet, rekorları olan koşucuydu.

***

Kızlarımız, yalnız sportif başarılarıyla değil, kişilikleri, hırsları, zekâları, fizikleriyle de Türkiye’yi temsil ettiler, Türkiye’yi tanıttılar. Türkiye Cumhuriyeti’nin kızları olduklarını kanıtladılar. Bu bağlamda Işıl Alben ile Nevin Yanıt’a ayrıca yer vermek istiyorum. Işıl Alben, Galatasaraylı, basket takımının oyun kurucusu, ben ise yetmiş yıllık Fenerliyim. Kız basketbol takımımızın Ata’nın kabrini ziyaretinden sonra Işıl’ın açıklaması gerçekten gelecek için umut vericiydi. Nankörlüğün, küçük hesapların yaygın olduğu bir dönemde, kız basketbol takımının Ata’nın kabrini ziyaretinin ardından yapılan açıklama, Türkiye’nin üstündeki kara bulutların dağılacağı konusunda bir ışık oldu. İyi bir spor analisti değilim. Işıl, bende hızlı, renklerine bağlı, takımı için oynayan, zeki bir oyun kurucu izlenimi verdi. Rakip olsa da nitelikli, renklerine bağlı sporculara saygı göstermek gerekiyor. Çizmeden yukarı çıkarak yanlış şeyler söylemeyeceğim, ama basketbolda oyun kurucu (guard), başarıda kilit rol oynuyor. Baskette Fenerbahçe’nin ve milli takımın başarısında Birsel Vardarlı ile Esmeral Tunçluer’in katkıları yadsınamaz, oyun kurucularımız başarının mimarları oluyor.

Nevin Yanıt’ı ayrıca kutlamak gerekir. Yalnız 100 metre engellide Avrupa şampiyonu unvanını koruduğu için değil, medyaya yansıdığı kadarıyla Aziz Yıldırım’a yazdığı vefa ve duygu dolu mektubu için. Sporcunun da kişiliklisi, karakterlisi, vefalısı hatta duygusalı daha çok takdir topluyor.

Siyasal partilerin, politikacıların kararttığı ufkumuzda sporcu kızlarımız, yalnız başarılarıyla değil kişilikleriyle de bir ışık yakmışlardır, kendilerine teşekkür borçluyuz. Geçmişle karşılaştırıldığında bir mucizeyi gerçekleştirmişlerdir.

Türkiye’nin itibarı yükselecekse, lider ülke olacaksa, bunu gerçek sanatçılarımız, bilim adamlarımız, kişilikli, karakterli sporcularımız sağlayacaklardır.