‘Ulusları kurtaranlar yalnız ve ancak öğretmenlerdir.’
1925
M. Kemal ATATÜRK

Önderimiz M. K. Atatürk’ün öğretmenlerimizi onurlandıran bu nitelemesi, kendisinin Hakk’a yürüyüşünden bir süre sonra uzaklaşılmış, bu yetmemiş; otuz - kırk yıldır onlara takınılan tavır ve uygulamalar tümüyle kınanası haldedir. Oysa çağdaşlaşmanın ailelerin de üstünde en önde yol göstericilerinin öğretmenler olduğu, tüm ilerici toplumlarda kabul görmüştür...
Öğretmenleri nitelemeye kalkan bazı kişilere göre çocuklarımızın bilgisayar kullanımlarındaki öğretilerle artık öğretmensiz de eğitilebileceği fikri ileri sürülmektedir. Bu öğretim gerçeğini bilemeyenlerin fikridir. Çünkü donatılamamış ve pişirilmemiş bilgiler onları ilim ve irfana yönlendiremez. Bu hamuru mayalandıran, onları geleceğe hazırlayanlar öğretmenlerdir.
Bu gerçeği lise ve üniversitedeki öğrencilere sokakta mikrofon tutan araştırmacılara verilen eksik, yanlış ve şaşırtıcı cevaplarda üzülerek gözleyebiliyoruz.

***

Anımsanacağı gibi 1928 yılında harf devriminin kabulünü Sarayburnu’nda örnekleyerek duyuran Atamıza 24 Kasım’da başöğretmen unvanı verilmişti. Bu tarihi olay kapsamında o mutlu gün 1981’de öğretmenlere armağan edilerek onurlandırıldılar. Gerçekten eğitilip yetiştirilmelerinde katkısı olan öğrencilerince o gün ziyaretle veya telefonla aranıp kutlanmaları onları çok kıvandırıyor. Şahsen ben de ziyaretime gelen ve İstanbul dışındaki öğrencilerimin telefonla özlem giderircesine günü kutlamalarıyla çok mutlu oluyorum.

***

Onlara gün verilerek değerlendirilmelerine karşın binlerce okul gerçek öğretmenden yoksun bırakılırken 300 bin öğretmen, yıllardır Milli Eğitim Bakanlığı’ndan hakları olan atanmayı bekliyor. Bakanlıksa yanlış bir tutumla öğretmenlikle ilişkisi olmayan kişileri ücretli öğretmen sıfatıyla sınıflara sokuyor. Bu işlemden şikâyetçi olan Türkiye Liseliler Birliği (TLB ) 24 Kasım Öğretmenler Günü’nde düzenledikleri basın toplantısında Cumhuriyetin gerçek öğretmenlerine gereksinim duyduklarını ve sonuna kadar onlara sahip çıkacaklarını, savaşımlarının yanında yer alacaklarını seslendirdiler.
23 Kasım günü atama bekleyen, hatta bu nedenle intihar eden meslektaşlarını da anarak Ataması Yapılmayan Öğretmenler Platformu (AYÖP) Ankara Kızılay’daki Güven Park’ta iki gün oturma eylemi yaparak dertlerini dile getirmeye, eğiticilik ve öğreticilik sorumluluklarıyla sergilemeye çalıştılar.
Bunlar aynı gün yurdun dört yanından gelen öğretmenlerin de katılımıyla binleri aşan öğretmenlerdi. Tandoğan’da toplanarak MEB’in önüne giderek basın bildirisini duyurmak için yürüyüşe geçtiler. GMK bulvarından Kızılay meydanına ulaşmaya çalışırlarken onları engellemek için çelik kuvvet güçlerince gazla, copla TOMA’lardan sıkılan basınçlı suyla orantısız ve acımasız biçimde durduruldular. Oysa aynı saatlerde Sn. Başbakan Trabzon’da “fedakâr, cefakâr öğretmenlerimize şükranlarımızı sunacağız. Onlar eli öpülesidirler” diyordu. Bu durumda devletin başıyla İçişleri Bakanlığı birbirlerine ters düşmüş olmuyorlar mı?
İşte birçok konuda yaşanan bu acımasız uygulamalar nedeniyle haziran direnişinden bu yana halkımız sabırla beklemekten usanarak işsizlik, açlık, bunun da ötesinde hak, hukuk ve daha birçok sorununu artık acımasız engellemelere karşın kitlesel yürüyüşlerle anlatıyor.

***

24 Kasım Öğretmenler Günü’nün hemen ertesinde, 25 Kasım da Birleşmiş Milletler’in önerilerileriye 1999’da, “Kadına Yönelik Şiddetle Savaşım Günü” olarak kabul edilmiştir. Bilindiği ve görüldüğü gibi kadınlarımız eğitimde, mesleklerinde, sporda ve daha birçok işlevde başarılarıyla erkeklerle eşdeğerde oldukları, hatta özel hayatlarındaki ev kadınlığı, analığı ve eşliği yönleriyle de üstünlüklerine karşın, genelde hâlâ erkekler tarafından eşitlikleri kabul görülmemektedir. Hele bir de bu niteliklerin dışındaysalar tam bir köle durumundadırlar. Ama artık haklarını arar duruma geldikleri de gözlenmekte. Bu hakların hepsi Atatürk Cumhuriyetinin bizlere armağanı olarak borçluluk içermektedir.