EĞİTİMİN EĞİTİMSİZLERİNDEN MİSİNİZ?

EĞİTİM, BİRBİRİNİ SUÇLAMAKLA DEĞİL BİRLİKTE SORUMLULUK ALMAKLA DAHA İYİ OLUR

Francis Bacon, 1600’lü yıllarda “Bilgi güçtür” diyerek, bilginin önemli bir güç olduğunu ortaya koymuştur bir filozof olarak. Oysaki biz, bilginin önemini ta 1069’da Yusuf Has Hacip tarafından ortaya koymuş bir kültürden geliyoruz. Ama buna rağmen, yaptığımız işleri, maalesef, pek de bilgiye dayalı yapmadığımız gibi, bu işin bilgisine sahip insanlara da gereken önem ve özeni göstermiyoruz. Sık sık “Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmamalıyız” sözünü tekrarlayıp duruyoruz ama kendimiz buna pek uymuyoruz.

BASKETBOL SAHASI BÜYÜKLÜĞÜNDE DERİN BİLGİ Mİ, FUTBOL SAHASI BÜYÜKLÜĞÜNDE YÜZEYSEL BİLGİ Mİ?

Sonuç olarak da ortaya sloganlarla konuşan, bilgiye dayalı konuşmayan bir yapı ortaya çıkıyor. Bu durumda eğitim alanında da böyle çok bilgili, bu işi hakkıyla yapanlar olmasının yanında; eğitimle ilgili bu üzücü tabloya da sıkça rastlarız. Mesleği, makamı ne olursa olsun; şöyle bir bakın bakalım, eğitime dair konuşanlara. Buradaki soru şu; eğitime dair bilgilerimiz, basketbol sahası büyüklüğünde ama derin mi; yoksa futbol sahası büyüklüğünde ama yüzeysel mi olmalı? Burada eğitimle ilgilenenlerin, eğitimle ilgili konuşanların bir kısmının eğitimle ilgili yeterli okumalar yapmadığını ve alana uzak olduklarını görürsünüz. İyi niyetle ve istemeden “Eğitimden anlamayanların eğitimden anlamadığını anlamadığı; eğitimden anlayanların eğitimden anlamadığını anladığı kişi” olabilirsiniz. Yani farkına varmadan eğitimin eğitimsizleri durumuna düşebilirsiniz.

EĞİTİMİ BİLMEK

Aha da şuraya yazıyorum; belki ileride iyi deyim ya da atasözü olur: “Eğitimi Bilmek”… İleride iyi deyim ya da atasözü olur mu bilmem ama bence çok güzel bir söz “Eğitimi Bilmek”. Eğitim konuşan, hele hele profesyonel anlamda eğitimi bir iş olarak yapan herkes kesinlikle “kendini bil” gibi çok iyi “eğitimi bil” melidir. Yoksa düşünsenize; bir yerde eğitimle ilgili konuşuyorsunuz ve herkes sizi dinliyor. Bu bir basın açıklaması, televizyon programı ya da sınıf olabilir. Konuşma içinde aynı konuyla ilgili üç ayrı çelişkili, farklı şey söylüyorsanız, iç tutarlılık yoksa bu, eğitimi bilmemektir. Ayrıca çok üzücü bir tablo olduğu kadar, komik de bir tablo. Bu, bir Türkçe öğretmeninin harfleri, bir matematik öğretmeninin rakamları bilmemesi gibi bir şey. Düşünsenize; biri size 3 litre araba, 4 tane benzin aldım dediğinde şaşırırsınız. Çünkü birimler karışmıştır. 3 tane araba, 4 litre benzin aldımdır, doğrusu. İşte, eğitim bilmeden konuşulduğunda; insanlar bu duruma düşüyorlar.

ÖZELLİKLE EĞİTİMLE İLGİLENENLERİN EĞİTİM BİLİMLERİ KÜTÜPHANELERİ OLMALIDIR

Eğitim konuşan herkesin olması gerektiği gibi, özellikle eğitimle ilgilenenlerin eğitim bilimleri kütüphaneleri olmalıdır, bol bol eğitim bilimlerinin alanlarına, yani eğitimin bilimine, sosyolojisine, yönetimine, psikolojisine, felsefesine, tarihine dair kitaplar okumalıdırlar. Doktor olmayan bir kişi hiç tıp okumadığı halde kulaktan dolma bilgilerle doktorluk yaparsa en fazla bir kişiyi öldürür. Ama bunu eğitime uyarlarsak bir toplumu, bir nesli, geleceği öldürürsünüz. 

GÜNLÜK EĞİTİM SORUNLARINI SLOGANLARLA KONUŞUNCA, EĞİTİM KONUŞTUĞUMUZU SANMAMALIYIZ

Günlük eğitim sorunlarını elbette konuşmalıyız ve elbette herkes bu konuyla ilgili fikirlerini ifade etmelidir. Ama eğitimin yapısal sorunlarına sistem düşüncesi açısından yaklaşmazsak popülizmden kurtulamayız ve olduğumuz yerde sayar dururuz. 

EĞİTİM, BİRBİRİNİ SUÇLAMAKLA DEĞİL BİRLİKTE SORUMLULUK ALMAKLA DAHA İYİ OLUR

Popülizmden kurtulamayınca da eğitimden anlamayanların hazırladıkları metinleri, eğitimden anlamayanlar alır, okur ve karşı tarafı eğitimci olmamakla, eğitimden anlamamakla suçlar. Oysaki eğitim, birbirini suçlamakla değil birlikte sorumluluk almakla daha iyi olur. Aman dikkat! Siz, siz olun da “eğitimden anlamayanların eğitimden anlamadığını anlamadığı; eğitimden anlayanların eğitimden anlamadığını anladığı kişi” olmayın. Türkiye Hepimizin, Eğitim Hepimizin…