Bilişim teknolojisi sayesinde kayıtlar ailelerin içine sinmese de yapıldı bitti.. Yapılmış ön kayıtlar kesin olmasa da milyonlarla çocuğun aileleri, “4+4...” yasası sonrasının çıkması kaçınılmaz sorunlarının kaygıları içlerinde, en azından çocuklarının oturdukları bölgelere uygun okullarda, olabildiğince uygun koşullarda yeni ders yılına girmelerinin güvence altında olduğunu sanıyorlar. Çünkü sorumlu bakandan başlayarak bakanlık yetkilileri, il müdürlükleri kaygılara yönelik soruları yanıtlarken, ailelerin yapmış oldukları ön kayıtların verileriyle titizlikle yapılan çalışmalar sonucunda ülke çapında olabildiğince adil okul, sınıf dağıtımı yapılacağı, adaletsizlikler, çarpıklıkların yaşanmayacağı güvencesini veriyorlar.

Uzmanlıkları sorgulanamaz İstanbul Milli Eğitim Müdürü’nün canlı yayında yaptığı açıklamaları, sorulara yanıtlarını dikkatle izliyordum. 66-72 ay arasındaki çocuklar için yapılmış ön kayıtların 373 bini bulduğu, 60-66 ay arasındaki var olan okulların tuvalet ve musluklarını bile kullanamayacak, diğerleri arasında ezilmeye mahkûm çocukların ise ön kaydı yaptırılmış olanlarının 114 bine ulaştığı bilgisini veriyordu. Büyükçe çocukların ön kayıt yaptırılmış olanlarındaki artış bile tek başına dudak uçuklatıcı. Okulların var olan maddi koşullarında, öğretmen, dershane kapasitelerinde sözü edilen sağlıklı bir sonuca ulaşılmasına maddi olanak yok. Yönetimin elinde sihirli asa olsa bile nitelikli eğitim koşullarını yaratmak olanaksız. Bu yıl oralarda olmamaları gereken bebeciklerin sayısı daha da dudak uçuklatıcı; neredeyse ön kayıt yaptırmış her 4 öğrenciden birisini onlar oluşturuyorlar.

Baktım da, nasıl yerleştirilecekleri sorusunu yanıtlarken sorumluluğu ailelere, çocuklara yıkmak, yasada verilmiş sözden siyaseten geri dönmüş olmamak üzere kıvırtma taktiği, karara sığınılıyor. Kaç ailenin doktor raporuna başvurup çocuklarını okula kesin verip vermeyeceklerini bilemedikleri için, çocukların okullara, sınıflara dağılımları, sınıflardaki ortalama öğrenci sayıları üzerinden kesin hiçbir şey söyleyemeyeceklerinin altını çiziyor. Eylülün ilk hafta sonu, okulların açılış tarihine kadar, dahası sonrasında bile hangi çocuğun hangi okul, hangi sınıfta, hangi koşullarda okumaya çalışacağı tümden belirsiz. Belirsizlik aslında aynen öğretmenler, 4. sınıf sonrası çocuklar için daha çarpıcı sorunlarla üçlüye çevrilmiş her kademe öğrenimin, her türü için dudak uçuklatabilecek olumsuz sonuçları ile tümden ortada.

***

Kestirmeden yemin etsem günaha girmem; zaten yerlerde eğitim maddi koşulları kalitesinin, var olan, dökülen hallerinin standartlarının korunabilmesi düş. Kanıtlayamayacağım bir ciddi dedikoduyu sizlerle de paylaşmak istiyorum. Hani ortaya çıkmış devasa sorunları en aza indirgemek, en adil bir dengeleme yapabilmek üzere üst düzey uzmanlardan oluşan merkez organizasyonu çalışmaları var ya.. Sanırım 40 kişilik uzman heyetinin yarısı ortadaki tabloyu görünce, panikleyip sorumluluk almamak üzere görevlerinden ayrılmışlar. Dedikoduyu elbette kolayca yalanlayabilirler, ancak İstanbul Milli Eğitim Müdürü’nün İstanbul’a ilişkin bilgilendirmeleri çok ustaca olumlu havalarda yapılsa da, yeni ders yılına haftalar kala hiçbir somut gerçeklik, gerçekleşebilir veri, tablo ortada yok.. Dahası satır arası cümleler akışında, padişahlarının sözünden, inadından dönmemesi uğruna ailelerin okulda olmaması gereken yaştaki çocuklar için doktor raporu almaları ya da bir biçimde çocuklarını okula göndermemelerine bel bağlanmış..

Ne sınıf, ne öğretmen, ne dershane dağılımlarına, okul dağılımlarına ilişkin bile hiçbir bilgi verilemiyor olunmasının sizin çocuğunuz açısından ne anlama geldiğini birkaç örnekleme ile anlatmaya çalışmalıyım.. Kabaca, oturduğunuz semtte çocuğunuzun götürebileceğiniz bir okula kesin kaydının yapılacağını umuyorsunuz değil mi? Asla gerçek istatistiğini bizlere vermeyecekler, ancak yüz binler için çocukların ilk ayları unutun, yıllar sonrasında bile yürüyerek okullarına gidemeyecekleri zorunluluklar ortaya çıkacak. Anne-babanın, bir büyüğün araçla götürmesi gereken durumlar da yetmeyecek, önemli sayılarda çocuğun taşımalı okutulması zorunluluğu ile yüzleşilmiş olunacak.

Şekilde görüldüğü üzere “dindar ve kindar” gençlik yetiştirilmesi uğruna padişahlarının vahiy gelmişçesine, yasal yolların tümü atlanarak Meclis’ten, elbette muhalefet karşı duruşu yok sayılarak, son dakikada, parmak işareti ile kalkan oylarla gerçekleştirlen yasa değişikliğinin çocuklarımızın geleceğini asıl karartacak çok yönlü vahim boyutlarına, sonuçlarına giremedik bile. İlk patlak verecek sorun, okulların açıldığı gün çocukların sığabildikleri sıraları, girebilecekleri sınıfları, ellerini yıkamaya boylarının yetişebileceği muslukları, kullanabilecekleri tuvaletleri olan okulları, öğretmenleri de var olarak bulamamalarından çıkacak.. Dar gelirli aileler bile can parçalarını harcamama uğruna her bedeli ödemeyi göze alarak, pıtrak gibi açılan, sorunları bilinmeyen özel okullara kaydırma yarışındalar..