\n

Balyoz yargılamasının 1435 sayfa olduğu açıklanan gerekçeli kararında da kural değişmedi. Bizim medya, özel servis hizmetinin gereğini yerine getirdi... Birbirine benzer cümlelerle farklı kanallar, medya siteleri, gazetelerde yer alan haber vurgulamalarının, özetlenmiş özel servis hizmeti olduğu ortaya çıktı. Gerçi sonunda bilgisayar aracılığı ile tam metne ulaşma olanağı dün herkes için geçerli idi. Ancak öncelikle sanık avukatlarının eline ulaşması gereken gerekçeli karar raporunun yazılı metin haline getirilmesi bağlantılı ancak bir-iki gün sonra ellerinde olacağı öğrenildi.\n

Özetle hak-hukuk açısından yaşamsal değerde olan durumlar, bulgulara ilişkin sanıklar lehine gerçeklerin, savunma avukatları tarafından saptanarak kamuoyuna ulaşmasının önüne set çekildi. İlk medyatik bombardıman ile sanıkların kamuoyu önünde suçlu ilan edilmeleri, kamuoyu bilincine gerçeklerin tersi karalamaların kazınması, vicdanları sızlatabilecek gerçeklerin ortaya çıkarılamaması, aklanamamalarında, medya mahallesinin üzerine düşen görevler yerine getirildi...\n

Sonrası medya vicdanına, bağımsız duruş koyabilmesine, hak-hukuksuzluklara ilişkin saptamaların kamuoyuna yansıtılması çabalarına kalmış. Medya çağının bir de çarpık işleyen bir gerçeği var ki... Toplumsal vicdan en çok ilk medyatik bombardımanla gerçeğin ne olduğu sorgulanmadan oluşuyor. Sonradan ortaya çıkan gerçeklerin kamuoyuna katkısı işlevsiz kalıyor... Irak işgali günlerinde ABD odaklı, Saddam diktatörlüğünün kimyasal-nükleer silahlarıyla insanlığı tehdit ettiğine ilişkin dünya kamuoyunun korkutularak teslim alınmasını anımsayın. Yıllar sonra bu bilgilerin gerçek olmadığının ortaya çıkması neyi değiştirebildi ki?..\n

***\n

Balyoz yargılamasının gerekçeli karar haberlerinde öne çıkan çarpıcı bir vurgulamaya dönelim... Darbenin başı ilan edilen Çetin Doğan’ın, kalp ameliyatı, sonra da emekliye sevk edilmesi ile darbenin gerçekleştirilememiş girişim olarak kaldığının altı kalın kalın çizildi... Savunma avukatları, lütfedilip görüşleri alınan haberler arasında gerekçeli kararları henüz inceleyememiş olarak da olsa, bu suçlamanın haksızlığını açıklamaya çalışırlarken, ceza yargılamasında bu suçlamanın ne iddianame ne de sorgulama süreçlerinde yeri olmaksızın, karar gerekçesine eklemlendiğini belirttiler. Ceza yargılaması hukukuna aykırı bu durum tek başına ağır bir yargılama suçu eksikliği, haksız-hukuksuz suçlama niteliğini taşıyor...\n

Gerekçeli karar içeriğinde öne çıkan “Dijital belgeler gerçektir” vurgulamasına gelince... Bilirkişi saptamasına başvurulmadan varılmış bu sonucun hukuksal değeri bir yana, dijital belgelere konu olan gelişmelerin başlangıç tarihi 2003 iken, sorumlu Bakan’ın Meclis’teki gensoruya da verdiği resmi yanıtla sabit, ancak 2009 sonrası TSK’de kullanılmaya başlanmış bilişim teknolojisinin bu belgelerde kullanılmış olması, hukuksal belge niteliğine darbe vuruyor. Söz konusu dijital belgelerin 2009 sonrası yeniden kayda geçirilmiş olabileceği gibi bir savlama da gerekçelendirilmiş kararın içindeki bilgilerle çatışıyor. Çünkü gerekçelendirilmiş kararların bütününde darbe teşebbüsünün kesin olması gibi, dijital belgelerin de 2003 tarihiyle başlamış olarak kesin geçerli belgeler olduğu saptamalarının sürekli altı çiziliyor...\n

Yargılamanın ceza hukukunda olmazsa olmaz ayağı, suçlama ve delillerin sözlü değerlendirmelerinin yapılmamış olması, sanıkların tanıkları, kendileri ve avukatları için savunma haklarının tanınmaması, hak-hukukun katledilmesi boyutlarından kamuoyu zaten hiçbir şey anlamış değil. Savunma avukatları mahkemenin gerekçeli kararının bir bütünlük içinde “gerekçesiz mantık” içeriğinde kaldığını, bu köşeye sığdıramayacağımız çok anlamlı örneklerle, belgelerle anlatıyorlar... Yargısız infaz olarak özel yargılamanın pek çok davasında pek çok sanığı mahkûm etmiş bizim medyanın bu döneme dönük, suç ortaklıkları ile at başı, aklanması giderek zorlaşıyor...