Bize söyleyecek söz bile kalmıyor... Dünya medyası, yandaş medyadan kurmaylar, kamuoyunu oluşturmaya yönelik açık açık anlatıyorlar... Amerika’nın ekonomik, sosyal, siyasal koşullarında Irak’ın doğrudan askeri işgalinden günümüze çok şey değişti. Terörle yerinde savaşmak, çıkarların yandaş iktidarlarını ayakta tutmak, yeni sınırlarla dünyayı yeni durumlara göre dizayn etmekte, doğrudan askeri işgal gücü kullanılması yönteminden çok çabuk vazgeçilmek zorunda kalındı... Şimdi bölgesel müttefikleri kullanmak çok moda. Ilımlı İslam cumhuriyeti, rol model olarak kutsanan, AKP iktidarındaki Türkiye’ye biçilen roller çok önemli...

Dünün en taze haber ve yorumlarında, çok yalın bir dille, Türkiye’nin Suriye’de iktidarı değiştirmek üzere doğrudan, en önde olması gerektiğinin altı çiziliyordu. Irak’tan çekilmiş, Afganistan, Pakistan’dan olabildiğince hızlı çekilmeye çalışan ABD’nin, aslında BM’de Rusya ve Çin’den gelen vetolara taktik olarak sığındığı bile savlanıyordu. Bir adım ileri, İran’a yeni ambargo çıkışını Obama’nın aslında İsrail’i doğrudan silahlı müdahaleden vazgeçirme hamlesi olarak değerlendirenler var...

Suriye’de artık çok uzun, kanlı bir iç savaş niteliğini kazanan gelişmelerde Türkiye, AKP iktidarı cephenin en önünde... Şimdiden yanına partner gibi verilmiş görüntüsü yaratılan, kendileri demokratikleşmenin karşı ekseninde ABD, Batı yandaşı petrol zengini diktatörlüklerin işin içine sokulmadan sıyırtılmalarının gerekçeleri sayılmakta... Türkiye hem Suriye muhalefetini örgütlemede hem de Suriye’de iç savaşta canları yanacakların tümüne insan hakları boyutunda sahip çıkmada baş sorumlu oldu bile... Van’daki depremzedelerimizi kışa teslim etmişken kaçmış, kaçacak Suriyeliler için daha insani koşullarda barınmayı sağlamaya yönelik yeni kampların inşa edilmesi seferberliğindeyiz... Şam’la tarih olan ortak hükümet toplantıları günlerinden, baharından kalmış, Ortadoğu ticari ilişkilerinin dinamitlenmesi ile bölge kentlerimizde yaşanan işsizlik, açlık, mezhepler üzerinden iç savaşın ülkemize sıçraması kaygıları cabası...

***

Başbakan Erdoğan’ın alışkın olduğumuz dozu katlanmış olarak öfkeli çıkışlarını, galiba bu sıkışıklığın, yangın yerinin ortasında kalmanın çaresizliğinde, eleştirileri püskürtme çabası olarak okumak gerek... Suriye’de Müslümanın Müslümanı öldürmesine izin veremeyeceklerini bağırırken, Kılıçdaroğlu’nun Irak’taki ölen yüz binlerle canı anımsatması ile daha çok bağırmak zorunda kalıyor... Irak’ta Amerikan işgalinde, ortaya çıkmış onca ağır savaş suçuna karşın, Müslümanların mezhepler çatışmasında, Irak iç savaşlarında yüz binlerle Iraklının ölümünde sesi soluğu çıkmayan Erdoğan hükümetlerinin elbette bu çelişkiyi açıklayabilecek halleri yok.

Aslını ararsak Irak işgaline onay vermediği için erkenden düşürülen Ecevit Hükümeti yerine, işgalin önünün açılmasına onay verme karşılığı gökten zembille inmişçesine Refah içinden yaratılan AKP iktidarlarının ülkemiz açısından şapka çıkarılacak bir tek önemli icraatları oldu. Gerçi hâlâ “Erdoğan hükümetinin ince manevrası mıydı, yoksa Amerika katında iktidarda kalması için ricacı olan danışmanlarının söyledikleri gibi kaza mıydı?..” bilemiyoruz... Yine de ABD’nin Irak’ı doğrudan bizim topraklarımız üzerinden işgalinde başrol oynamaktan son dakikada sıyrıldığımız Meclis’ten dönen tezkere hâlâ can simidi, insan hakları duruşunda tek onurumuz...

Erdoğan hükümetleri, ABD müttefiki cemaatler ABD katında önemli müttefik konumlarını korumayı sürdürürlerken sıcak savaşta istenen başrolü oynayamayan TSK’nin çuval geçirmeyle başlayan, Ergenekon, Silivri’ye uzanan bedel ödemelerinde bu tablonun payı olsa gerek diye düşünmemek elde değil... Afganistan, Pakistan da NATO görevlendirilmeleri ile doğrudan sıcak savaşın içinde olmaya o kadar çok zorlandılar ki...

Erdoğan hükümetlerinin bugünleri, biçilen rollerin ağırlaşması, işlerin renginin değişmesi ile giderek zorlaşıyor... Yandaş medyadan gelen Suriye’de biçilen rolle İslam dünyasının iç savaşlarının batağında kalma uyarıları, savaş tamtamlarını çaldıranlardan çok daha gerçekçi, çarpıcı... Arap baharları pompalamasında, yeni Osmanlı düşlerinde, Marshall planları özentisi İslam dünyasına yardım eden, kol kanat geren, ılımlı İslamla rol model, büyük Türkiye vitrini çok çabuk darmadağınık oldu... Rolün büyüklüğünün düşünde elini veren iktidar, şimdi kolunu geri alamıyor. Suriye’de biçilen rolün bedelleri, Libya’da aşiretler arası savaşın batağındaki kirli savaşta, Kaddafi’nin İslama aykırı linç edilmesi suç ortaklığından çok daha ağır olabilir...