Kim bilir kaç yıldır yeni yıla girişin simgesi havaifişeklerle; ülkelerin, kentlerin güç, zenginlik, mutluluk, umut pazarlama yarışlarının, görsel şölenleri, müzikli kalabalıklarının büyüsünde, insanlık, özel yaşamımız adına en kötü günlerin geçmiş yılda kaldığı, yeni yıl düşleri kurduk... Bu yıl görsel düşlerimizin büyüsünü bozan, daha ters bir şeyler gelişti... Yüreğimizi dağlayan korkularımız, düş kurma gücümüzü kırdı...
Yeni yılın gelenekselleşmiş habercilik kısırlığında, sayısız kez yinelenen yeni yıla giriş haberleri arasında, Dubai’nin yeni yıla girişi görüntülerine takılıp kaldım... İnsanını, kültürünü en acımasız ayrımcılıklarla yok sayan Birleşik Arap Emirlikleri’nin görgüsüzlüğün uç noktasında yarış adına yarattığı yapay cenneti Dubai’den en şatafatlı, en yüksek binasından sergilenecek yeni yıl havaifişekli şenliğinden vazgeçilebilinir miydi? Edilemediği için de, çok yakınında çıkan büyük otel yangınının yarattığı panik, korku yok sayılarak televizyonların görsel yarışında başrolden vazgeçilmedi. Haberin amalı cümlesi ile insansız yapay düşler yaratma işlevi daha bir çarpıcı gözler önüne serilmiş oldu...
NewYork, Paris, Berlin, AB’nin simgesi olmuş kentlerinden gelen görüntülerde ışıklı havaifişek görüntülerinden vazgeçilmek zorunda kalındığı örnekler ile, insansızlaşmış, kalabalıkların istenmediği, korku galebe çalınca, kutlamaların bile yasaklandığı, sonuç olarak düşlerin de kurulamadığı yeni yıla girişlerin görüntüleri... Terörist eylemcilerin yakalanmış olmasına şükredilen, çok güçlü güvenlik önlemleri, meydan şenliği iptali haberleri eşliğinde sayılıp durdu... Hani tek kutuplu emperyal küresel dünya düzeninde, zengin Kuzey’de, çokuluslu şirketler, ülkelerini birleştiren denge hesapları sayesinde, çıkar savaşları “dünya savaşları” tehdidi kalmamıştı? Kuralsız düzenin kuralsız savaşlarının ürünü; yine kendi çıkar hesapları adına yoksul Güney dünyası için yaratılmış terörün hortlatılıp güç kazanması sayesinde, terör tehdidi ile yürekleri dağlayan korku... Zengin ülkelere, görkemli kent merkezlerine ulaşınca... Güçlü güvenlik önlemleri güvence yaratamayınca, zenginlik, güç yarışı aracı kalabalıklara umut aşılamanın, düşler kurdurmanın aracı görkemli, bir o kadar da yapay yeni yıl kutlamaları yarışından çark edilmişti..

***

Kuşkusuz yoksul Güney dünyasının, kirli çıkar düzenindeki dağıtılmış rolleri, ırklar, dinler, mezhepler, aşiretler üzerinden birbirlerini kırmak olarak biçilmiş tarafları, yıllardır en altta kalmamak, ezilmemek uğruna, ötekinin üstüne çıkıp biraz daha insanca yaşamak, nefes almak çabası içinde olan tarafları için... İç savaşlar, kaos bataklıklarında akıtılan kanlar, ağır yıkımlarda, düş kurma koşulları da giderek tükenmişti... İslam dünyasında teselliyi karanlık kör inançta arayan siyasal İslamcı şeriat yorumcuları çözümü insanca yaşam düşü kurmayı yasaklamakta bulmuşlardı. Yeni yıla girişi umutlu, şenlikle kutlamak isteyenleri, toptan günahkâr ilan ederek Allah, Müslümanlık adına “büyük günah, suç” ilan etmişlerdi.
Doğal olarak Müslümanların ağırlıkta olduğu ülkelerde, hele de Müslümanların yeni yılı kutlamak istemelerinin cezalandırılmaları tehdidi, mahalle baskısı katlanıyordu... Hoş çoğunluk İslam dünyası topraklarında yaşanan iç savaşlar, insanlığın yıkımı gerçeğinde zaten yeni yıla girerken umutlu kutlama, düş görebilme gerçeği de ortadan kalkmıştı. “Yıkılmadık ayaktayız” demek için çırpınan kimi kentler, ülkeler adına kimi yapay çabaların o ülkelerin insanları adına düş kurabilme hak götüre, çocuklarının düşlerini kurtarma çabaları cılız, acıklı görüntelerin sergilenmesi oldu..
İki arada bir derede ülkemizde, ağır silahlar, patlayıcılar donanımlı hendeklere karşı, devletin silahlı güçlerinin kullanıldığı, bilgi kirliliğinde en çok sivil, çocuk ölümlerinden sorumlular gerçeğine asla ulaşılamayacak savaşın kaosunda umutlu yeni yıl kutlamalarının yeri yoktu. Çatışma olmayan kentlerde ise terör tehdidi, mahalle baskısı, sivil darbeci demokrasi, hukuk devleti karşıtı İktidarları baskısı düşleri yıkmıştı...