Katledilişinin 23. yıldönümü etkinliklerine ayrılmış Cumhuriyet’in koca bir sayfasında yer alamamış yüzlerle anma etkinliğinin daha aynı duyarlılıklar, coşku içinde yapıldığının ayırımında olmalıyız... Çok sayıda ağırlıklı CHP il, ilçe, belediyeler yönetimleri ile bir o kadar daha çok sayıda demokratik, sivil toplum örgütlenmelerinin bir araya gelerek oluşturdukları platformlarının ortaklaşa düzenledikleri “Uğur Mumcu, devrim şehitleri, adalet ve demokrasi haftası” anma etkinliklerinin anlamı üzerinde azıcık kafa patlatmak gerek...
Yakın tarihimizde bir insan ömrüne sığan yıllar içinde tek tek seçilerek katledilmiş terör, faili meçhuller kurbanlarının ortak kimliklerinin toplum için çok sevilmiş, kimliği, yeri, toplumsal, insan hakları savaşımlarında ağırlıklarının olduğu gerçeği de göz önüne alınırsa, Uğur Mumcu kimliği üzerinden anma etkinlikleri yarışını, çokluğunu bir başka yere koymak gerek... Katledilmesinin ilk yıllarında çok sayıda kitlesel mitingde de konuşmacı olarak katılmış, 13 yıl boyunca yüzlercesinin içinde Uğur Mumcu kimliğini, araştırmacı gazeteciliğini anlatmaya çalışmış biri olarak, “kolaylaştırıcı, birleştirici” vurgulamasını yapıyorsam, kastımın Uğur Mumcu kimliği şemsiyesinde, örgütlülüklerin, kitlelerin, milyonların bir biçimde buluşması olduğunu bilmelisiniz... Uğur Mumcu, çok fazla sorun, yaşam gerçeklerine, geçmişi, bugünü yarını ile.. açıklamalar getiren, ufuk açan; çok yönlü yazıları, söyleşilerindeki söylemleri, dokunuşlarıyla topluma çok geniş yelpazede ulaşabilmiş olduğu içindir ki.. 24 Ocak anma etkinlikleri düzenleyicileri için kolaylaştırıcı, anlamlı, renkli, kalabalıkları çekmede, ortak payda, kaygılarda birleştirici, öğretici, doyuma ulaştırmada işlevsel olabiliyor...

***

Cenazesinde, Ankara ayazında toplanmış yüz binlerin çoğunluğu, örgütlülükler çatısı altında değil, savundukları değerlerin yürekli savunmasını yapan, bedelini ödeyen bir insanı çok acımasız bir katliamda kaybetmenin acısıyla, isyan halinde, kendilerini sokaklara atmışlar, gün boyu süren anma etkinliklerinde insan zincirleri oluşturmuşlardı. Bunca yıl sonra yüreklerin soğumadığı buluşmalar nerede ise kendiliğinden gerçekleştirilebiliyorsa.. aynı ortak sorunlar, kaygıların sıcaklığı, derinliğine karşın, ortak değerlerde buluşmayı kolaylaştırıcı adımların atılabilmesi, buluşturucu kavramların dillendirilmesi güçlüklerinin de payı vardır...
Önceki gün, Uğur Mumcu kuşağından gazeteci azlığının da zorlamasıyla CHP’nin Gaziosmanpaşa ilçe, Beylikdüzü Belediye, Küçükçekmece ilçe örgütlerinin üçünde birden saatler süren etkinliklerde Uğur Mumcu üzerinden, halkın gerçekleri öğrenme, bilgilenme hakkına toplumsal sorumlulukla ulaşabilmiş zirvede bir uzman, araştırmacı kimliğini anlatmaya çabalamanın çok ötesinde, ülkemizin en can alıcı sorunları üzerinden Uğur’un geçmişi yorumlayarak günü açıklayan, yarınlara ışık tutan görüşlerine ışık tutmanın çok ötesinde, aslında canımızı en çok yakmakta olan sorunlarımızı bir kez daha en gerçekçi verilerle masaya yatırmış.. Ortak sorumluluklarda buluşma, zorunlu örgütlenme çabası içinde olduğumuzun ayrımına yardım...
CHP’nin katıldığım etkinliklerindeki ilgili arayışlara son kurultayın tazeliğinden doğmuş beklentilerin, parti yönetim kadrolarının hafta sonu topluca gittikleri Diyarbakır izlenimlerinin rüzgârının partililere kattığı sorumluluk arayışları da eklemlenmişti... Uğur’un Cumhuriyet, Atatürk devrimleri, laikliğin militan savaşımcı ruhunu, solculuk, eşitlikçi, işçi hakları ile buluşturan, insan hakları, hukuk devleti düzeni, demokrasiye olan ödünsüz bağlılığı, sadece kuşağının değil, yeni kayıt yaptırmış genç CHP’lilere de sıcak, birleştirici gelmekle kalmıyordu...
23 yıl içinde, dünya ve ülkemizde, mikro milliyetçilik olarak yaşatılan; ırkçı, dinci, terör, iç savaşlar bataklığında.. Hukuk devleti düzeni, demokrasi, Cumhuriyet değerleri, laiklik düzeninden sapmalar, sivil diktatoryal gidişte; barış içinde birlikte yaşama yönelik tehditler katlanmıştı...