Geçen hafta “Fetih Kutlamaları” adı altında İstanbul’un Fethi’ni, “istismarın fevki” yapan bir iktidar gösterisinde din adamı kisvesine bürünmüş bir “ümmet firavunu” belirdi. İnsanları AKP’den yana adeta seferberliğe çağırırken “HDP ve CHP’nin imanından şüphe ediyoruz” demekten çekinmedi. MHP ve Saadet’e de “uyarı çekti”.
Buna bakıp da AKP döneminde en çok elden gidenin din olduğunu düşündüyseniz, haksız sayılmazsınız!..
Mitingi böyle bir duruma sahne olmuş iktidarın söyleminin hemen her zaman ayrılmaz parçası, malûm, “yüzde 99’u Müslüman Türkiye” ifadesidir.
Yeri geldiğinde bu ifadeyi dilinden düşürmeyen, ama yeri geldiğinde de Türkiye’nin yüzde 35’ini “imansız” sayan dinbaz ikiyüzlülük, bu iktidar pratiğinin alametifarikasıdır.
Bereket versin bu bir genel durum değil. Hâlâ bu memlekette dindar-muhafazakâr kesimde, hatta daha da iç çeperde “ehl-i tarikat” çevrelerden aklıselimi temsil eden ve ülkeden umudu kesmemeyi düşündüren vatandaşlar var.
‘Menzil’ mektupları
Geçen haftaki “Parti Tarikat Cemaat” başlıklı yazı dizimize okurlarımızdan olumlu- olumsuz pek çok geri bildirim geldi. Hepsini baş tacı saydığımız mektuplar arasında iki tanesi vardı ki hem konuyu ele alış tarzımıza ilişkin kıvanç verici kanaatler içermekte, hem de “din ehli” olanın siyaset ve Türkiye partilerine bakışına dair yukarıdaki meczupça değerlendirmeyi dengeleyecek mahiyette eşsiz bir örnek oluşturmakta.
Mektuplar, yazı dizimizin “Küyerelleşen Nakşilik: Menzil Cemaati” başlıklı 6’ncı bölümüne yönelik olarak Adıyaman- Menzil Nakşibendi çevresine bağlı iki müritten geldi. Onların isimlerini saklı tutmak kaydıyla yazdıklarının hâlihazırdaki seçim arifesinde tarikat-cemaat çevrelerinin siyasetle olan ilişkisine dair çarpıcı göstergeler oluşturduğunu düşündüğüm kısımlarını paylaşmak istiyorum!..
Sizin gibi yazsınlar!
“Hocam öncelikle belirteyim, sizi ‘Menzil Tarikatı ve Nakşilik’ hakkındaki yazınızla tanıdım ve size teşekkür etmek istedim. Yazmış olduğunuz yazı ile ülkemizin özlenen yazar profilini ortaya koymuş bulunmaktasınız.
Cumhuriyet gazetesini çok takip ettiğim söylenemez. Ama sizin yazmış olduğunuz yazı hem beni şaşırttı, hem de çok beğendim. Şaşırdım, çünkü bu yazı Cumhuriyet’te çıkarsa kesin karalar, kötüler diye bekliyordum. Ama tam tarafsız bir yazı olmuş. Beğendim, çünkü konuyu araştırıp olduğu gibi yazmışsınız.
Biz istemiyoruz kimse bizi övsün, yere göğe sığdırmasın, ama aynı şekilde yermesin de; bizi yazacaklarsa sizin gibi yazsınlar istiyoruz.”
Her partiye oy
“Ama Hocam, belirtmek isterim ki yine de sizin öyle bildiğiniz gibi de bizim bağlı olduğumuz tarikat bize daha bugüne kadar hiçbir zaman şu partiye ya da bu partiye oy verin demedi. Ben şahsen 20 küsur yıldır bu tarikata bağlıyım, bir kere bile duymadım.
Ayrıca ben tarikata bağlı olup da birçok insandan ‘Ben oyumu HDP, MHP, CHP’ye veya AKP’ye vereceğim’ diye belirttiklerini de duydum.
Hepsi bir yana bizde siyaset pek konuşulmaz. Çünkü bu kapı herkese açık, ‘ne olursan ol gel’ diyoruz, kimsenin siyasi fikri için onu almamazlık yapmıyoruz ve değiştirmek için uğraşmıyoruz.”
Biz günaha karşıyız
“Bizim davamız Allah rızası. Bizim karşıtlığımız günahkâra değil, biz günaha karşıyız. Her türlü günahkârın başımız üstünde yeri var, yeter ki gelsin. Hangi partiden olursa olsun hiç farketmez.
Eğer biz bir partiye destek verecek olursak bu parti dünyaya ve insanlığa hizmet eden biri olmalı. Biz herkese ‘Yaradan’dan ötürü yaratılanı seviyoruz’ düsturuyla bakıyoruz, partisi, ırkı, meşrebi ne olursa olsun…”
Diğer mektuptan da şu notları aktaralım:
“Tarikatta (biz cemaat diyoruz, tarikat deyince korkuyor insanlar) her türlü siyasi partiden insan var; AKP, CHP, MHP, HDP, BBP, SP ve daha da fazlası...
Mesela ben (...) Vakfı’nın öğrenci evinde kalıyorum; evde 3 AKP’li, 2 MHP’li, 1 de HDP’li var. Şimdiye kadar hiç kimseden şu partiye oy verin diye duymadım. Zaten evlerde ve vakıflarda siyaset konuşulması yasak...
Tekrar yazınız için çok teşekkür ederim. Böyle yazılar, insanların farklı görüşlere karşı önyargılarını kıracaktır.”