Geçen hafta yitirdiğimiz Mücap Ofluoğlu, pek çok bakımdan günümüzde örneği kolay bulunamayacak bir sanatçıydı. Yaptığı işe, yani tiyatroya sevdalı bir hayattı onunki. Ama bütün büyük sanatçılar gibi sanatı, hayatı daha güzel kılma yolunda bir uğraş olarak görürdü. Bu nedenle güncel siyasetten şiire dek geniş ilgi alanı hep canlıydı.\n

\n

Doksan yıllık yaşamı yalnız bugün değil, gelecek kuşaklar için de örnektir. “Silinmiş Alkışlar İçinde” (İş Bankası Kültür Yayınları) adlı yaşamöyküsü kitabı neresinden bakılsa imrenilecek bir hayat serer okurunun önüne. Hayatın ölçüye, kalıba sığmayan canlılığını, doğurganlığını, sevdalı yanını gösteren bir kılavuzdur anlattıkları.\n

\n

Daha genç yaşlarda yaşama uğraşı tiyatroya odaklanmış. Defalarca konservatuvar giriş sınavlarından geri çevrilse de, hayvan borsasında memurluk yaparak yaşamını sürdürse de, sahnede tek kelime etmeden dikileceği bir nöbetçi asker rolü bulup bu benzersiz serüvene kapağı atmıştır.\n

\n

Öte yandan bu cümbüşlü hayat türlü fırsatlar serer önüne: Akşamları tiyatroda sahneye çıkar, gündüzleri Aziz Nesin’in çıkardığı “Marko Paşa” dergisinin yazıişleri müdürlüğünü yapar, Beyoğlu sokaklarında Orhan Veli, Sait Faik, Orhan Kemal gibi edebiyat devleriyle arkadaşlık eder. \n

\n

İnsanların ve mekânların, sanat ve hayat tutkusuyla birbirine böylesine harmanlandığı 1940-1980 arası dönem, toplumsal tarihimiz açısından da çok zengin bir deneyimdir. \n

\n

Bunca dostluk ve sevgi çemberi içinde yaşayan birinin nasıl bir şeytan tüyüne sahip olduğu kolay anlaşılmaz. Ancak alçakgönüllü, kendi halinde kalabilmek onun görkemli hayatının başarılarından biridir.\n

\n

90. yaşında, geçen mayıs ayında, Şehir Tiyatroları önünde eylem yapan sanatçılara yaptığı konuşmada, “Ne güzel, ne ağlamaklı, ne mutlu günler yaşadık burada. Muhsin Ertuğrul ve nicesini tanıdım, hayatlarını yazdım. Bunları yazdığım için mutluyum. Siz de bu mutluluğa sahip çıkın. Bırakmayın bu tiyatroyu. Bu tiyatroya verilen emeğe yazıktır. Ben buraya gözyaşı dökmeye gelmedim, sizi alkışlamaya geldim” demişti.\n

\n

Sesi, insan olmaktan vazgeçmemiş birinin sesiydi.\n

\n

Anıları Mitos Boyut Yayınları’nca basılan şu kitaplarda toplandı: Aynada Tiyatro Anıları, Suya Yazı Yazanlar, Ağlamakla Gülmek Arasında, Dünya Bir Sahnedir, Bir Avuç Alkış.\n

\n

Mücap Ofluoğlu’nun hayatı, yalnızca bir hayat değil, insanlara insan olmayı öğretecek ders kitaplarından biridir. \n

\n

Karşılığı mı? Bir Avuç Alkış. \n

\n

\n

\n

Renkli-Gül gibi doğmalısın\n

\n

Rengin ne olursa olsun\n

\n

Siyah beyaz sarı\n

\n

Bir kalbin olmalı bir beynin\n

\n

Kalbin bıkmadan sevmeli\n

\n

Durmadan düşünmeli beynin\n

\n

İnsan doğmuşsun\n

\n

İnsan ölmelisin

\n