S.O.S… S.O.S… İmdaaaaat! diye haykırmıştım üç gün önce bu köşede! Bir bağırdım bin tepki geldi! Sözü hiç dolandırmadan sonucu açıklayayım: Füreya’nın Harbiye Başak Sigorta Apartımanı’ndaki eseri kurtuldu. Bundan böyle sonsuza dek korunacak! (Yani umuyorum vaatler öyle! Yine de gelin görün ki arkadaşlarımızın çektiği fotoğraflar korumanın pek de kolay olmadığını ortaya koyuyor.) Şimdi özetler:

Başak Sigorta Apartmanı’nın satılması ve boşaltılması, yıkım başlaması üzerine, apartmanın giriş katındaki Füreya’ya ait seramik panolar içindi imdat çağrım. Önce okurlardan tepkiler yağmaya başladı. “Füreya” kitabının yazarı Ayşe Kulin arıyor, ne yapabileceğini soruyordu…

Bana ilk ulaşanlardan biri, seramik ustası ve uzun yıllar Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Seramik Bölümü Başkanı olan Prof. Erdinç Bakla oldu. Sanatçı zamanında öğrencileriyle panonun sökülüp heba olmasını engellemiş, onarımına katkıda bulunmuştu ve şimdi de yardıma hazırdı… Hatta şöyle bir öneride bulundu: “Pano sökülürken onu korumak için ben başında durmaya hazırım ve sonrasında da çok yakın zamanda Ayvalık’ta açacağımız Türkiye’nin ilk Çağdaş Seramik Müzesi’nde teşhir edilmek üzere müzenin en uygun duvarını bu panoya ayıracağımız sözünü verebilirim” dedi.

Derken Kültür Bakanı Ertuğrul Günay’a ulaştım. Kendisi sıkı takipteydi, kesinlikle panonun sökülmesi söz konusu değildi, eserin mülkiyeti onlarda değildi ama Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma ve Kültür İl Müdürlüğü olayı izliyordu… O andan sonra müthiş bir telefon ve e-posta trafiği başladı. Kültür Bakanlığı Basın Müşaviri Suha Bacanakgil, beni sürekli aydınlatmaya devam etti. İstanbul Kültür ve Turizm İl Müdürü Prof. Ahmet Emre Bilgili çoktan devreye girmiş, yerinde tespit yaptırıyordu. Hem zaten yapının yeni sahipleri Füreya’nın eserinin korunacağını taahhüt etmişti. Güzel Sanatlar Galerisi Müdürü bizzat işbaşındaydı… Derken eserin ilk sahibi olan Ziraat Bankası’nın bir üst düzey yetkilisi arayıp şu bilgileri verdi: Binanın satışını gerçekleştirmeden önce Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma’dan izin istediklerini, izni aldıktan sonra satışın gerçekleştiğini ve eserin sapasağlam teslim edildiğine dair raporları olduğunu bildirdi.

Bütün bu insanlara teşekkür ederim. İlgilenmenin ötesinde, olaya canı gönülden sahip çıktıkları için; yıkıma izin vermeyecekleri için, bilgi ve iletişimi önemsedikleri için, sözlerinde duracaklarına inandığım için…

Ancak ben yine de bu ölümlü dünyada belli olmaz diyorum… Seçilmişler ve atanmışlar; mal sahipleri mülk sahipleri bugün var yarın yok… Ben yine de başta Erdinç Bakla olmak üzere Füreya’nın eserini ülkemin seramik sanatçılarına emanet ediyorum. Aman gözünüz üzerinde olsun.

Kız çocuğunun babasına yanıt:

Bugün yanıt günü: Yine 3 gün önce bu köşede bir kız çocuğunun babası soruyordu: “Ben kızımı Bilge Soyak İlköğretim Okulu’na verdim, şimdi orası imam hatip okulu olacakmış. Bu nasıl hak hukuk?”

Yazım üzerine İstanbul Milli Eğitim İl Müdürü Muharrem Yıldız aradı ve şu bilgileri verdi :

Evet öyle bir durum söz konusu olmuş, ancak bakmışlar ki buna ihtiyaç yok, o nedenle vazgeçilmiş… Yani analar babalar içiniz rahat etsin, Ümraniye Bilge Soyak İlköğretim Okulu imam hatip olmuyor… Aynı şekilde Cahit Arf İlköğretim Okulu’nun imam hatip ortaokuluna çevrileceği, bunu önlemek için velilerin 500 dilekçe verdiği ve o yüzden geri adım atıldığı da basına yansımış ancak bu da doğru değilmiş. Muharrem Yıldız “Cahit Arf benim hocamdı, hiç böyle bir şey yapar mıyım!” diyor. (En azından bu isme saygısızlık olacağını galiba o da anlamış duygusuna kapıldım.) “Ayrıca 500 mektup diyorlar, ben tek mektup bile almadım...” diye ekliyor.

İşte size bugünlük güzel haberler... Yarın göreve devam:

Yarın 2 Temmuz: KCK davası, Çağdaş Yaşamı Desekleme davası ya da Sivas matemi ve direnişi...