Önceki günkü birçok gazetede “Dayakçı erkeğe elektronik kelepçe” başlığı dikkati çekiyordu... Ardından yeni kabinenin tek kadın bakanı, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin’in açıklamaları yer alıyordu.

Biraz geriye dönerek birkaç düşüncemi paylaşmak istiyorum...

“Kadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığı”nın kaldırılıp adının değiştirilip, yerine “Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı” denilmesi, bir zihniyeti, bu hükümetin zihniyetini ortaya koyduğu için ben hâlâ çok rahatsızım. “Kadın” sözcüğünden bile bu denli korkulması ya da kaçınılması benim anlayabileceğim şey değil. Bu isim değişikliği bile AKP zihniyetinin kadını bir birey olarak değil sadece ve sadece aile içindeki konumuyla (anne ya da ev kadını) değerlendirdiğini vurguluyor...

Bunu dedikten sonra, bu bakanlığa Fatma Şahin’in getirilmesini olumlu bulduğumu belirtmeliyim. Bugüne dek kadın örgütleri bu görevi üstlenenleri sıfırdan başlayarak eğitmek durumunda kalmışlardı. Bu kez öyle değil. Kadın konularında düşünen, araştıran, bilgili ve deneyimli bir insan var karşımızda.

Son yıllarda kadına yönelik şiddet öylesine tırmandı ve korkunç boyutlara ulaştı ki, sonunda (8 yıl sonra) devletin başı bile nihayet (!) bu konuda bir şey söylemek gereğini duydu ve “araştırın, inceleyin” talimatı verdi.

Kadınlar Korosu’nun “Üsküdar’da Sabah Oldu” şarkısını söylediklerini duyar gibiyim...

Fatma Şahin, Meclis açılır açılmaz, “Ailenin korunmasına dair” (dikkat: Kadının korunmasına dair değil) hazırlanan yeni yasa tasarısının ele alınıp yasalaşacağını belirtiyor.

Hazırlanan yeni tasada benim dikkatimi çeken, kadına yönelik şiddetin nedenlerinden çok, şiddet olayından sonraki sonuç, cezalandırma üzerinde durulması...

Şiddet olayı bütüncül olarak ele alınmadıkça, nedenleri ortadan kaldırılmadıkça fazla ilerleme sağlanamaz. Kadına yönelik şiddette, cezalandırma elbet caydırıcı bir öğe olarak önemli, ancak cezalandırma kadar koruma, korumaya ilişkin altyapı oluşturmaya gerek var. Bunlar için çooook çok geç kalındı! Önce devlet, sonra AKP hükümeti bugüne dek bu konuda parmağını oynatmadı. Altına imza attıkları uluslararası sözleşmeleri yok saydı.

Şimdi bence elektronik kelepçe imalatçılarını ya da ihracatçılarını zengin edeceğimize, bir an önce kadın kuruluşlarını da tasarıyı tartışmaya dahil ederek bir seferberlik ilan edilmeli...

Siz hiç anneannenize \t\tkan aradınız mı?

Birkaç gün önce “Medyatava”da okuduğum bir haber kanımı dondurdu.

Yazar, gazeteci Ece Temelkuran, ameliyat olan anneannesi için internet ortamından yararlanarak kan arıyordu...

Siz hiçbir yakınınız için kan aradınız mı? Korkunçtur. Kimi zaman hiç yanıt gelmez... Kimi zaman bulundu denir bulunmaz... Tamam ben gelip kan veririm diyen gelmez... Kimi zaman aranan o kan bulunamaz... Ve siz bir değil binlerce kez ölürsünüz o süreçte. Kanınız donar, kanınız çekilir...

Ece’ye gelen yanıtlar arasında “Kürtler versin, beter ol...” diyen de vardı, “Sana kanı Ermeniler versin” diyen de...

Dostlar, düşmanlar, insanlar, bu ülkenin insanları... Ne oldu size... Ne oldu bize... İnsanlığımızı nasıl, hangi dişliler arasında böylesine un ufak edip parçaladık, yok ettik... Sahi sizin, bizim, Kürt’ün, Türk’ün, Ermeninin, Yahudinin, Müslümanın kanı ne renk...

Merak etmeyin, Ece’nin anneannesine gerekli kan bulundu. (Acil şifalar diliyorum) Kürt’ten mi, Ermeni’den mi, Sünniden mi, yoksa Aleviden mi inanın bilmiyorum ama rengi kırmızıydı.

\n\n