Sadece şu son bir haftada yaşadıklarımızı satırbaşlarıyla alt al-ta yazmak, kendimizi bir korku filminin içinde sanmamıza yeter! Yazarlarımıza, hapis cezasıyla açılan davalar; gençlere yönelik işkenceye dönüşen polis şiddeti; yere yatırıp ters kelepçeleme; daha çok, daha çok kadın cinayeti...
Bugün bunları değil, ne zamandır sizlerle paylaşmak istediğim bir başka konuyu yazacağım!

Bir tapınak: Vinopolis
Daha önce bilmiyordum. Londra’ya son gidişimde keşfettim: Adeta bir tapınak: Şarap kültürünün tapınağı...
Tapınağın adı “Vinopolis”. (Şarap kenti) O meşhur “Londra Köprüsü”ne yakın. Bir zamanların çok ünlü, 1800’lerden kalma Victoria tren istasyonunun kubbeleri ve viyadüklerinin altında muhteşem bir onarım ve mimari dehayla kurulmuş bir merkez. Dünyanın farklı bölgelerinden gelmiş şarapların tarihsel, coğrafi kaynakları; özellikleri; yapım süreçleri dev panolarla, şarap haritalarıyla sergilenirken, ülkeler ve yöreler de kendi kültürleriyle tanıtılmış oluyor.
Her gün ziyaretçi akınına uğrayan “Vinopolis”i, müze, sergi gezer gibi gezebildiğiniz gibi, tadım yapabiliyor, satın alabiliyor, yemek yiyebiliyor, konferans, seminerler ve şarap kül-türü çevresinde sayısız etkinliğe katılabiliyorsunuz.

Türkiye’nin gülümseyen yüzü
Geçen aydan beri Türkiye’den irili ufaklı on şarap üreticisi firma, kendi çıkarlarını, rekabeti bir yana bırakıp bir araya geldi ve Vinopolis’te şaraplarını sergilemeye; yabancı basına tanıtmaya; “ustalık sınıfları” ve konferanslar düzenlemeye başladılar...
Türk şarapları Fransa, İtalya, Şili, Kaliforniya, Avustralya ve geçen yıl buraya katılan Gürcistan şarapları arasında yerini aldı. 2015’in sonuna dek Vinopolis’te tanıtılmaya, sunul-maya, satılmaya devam edecek.
Bu arada bir de “Şarap elçimiz” oldu: Dünyadaki 300 kadar “şarap ustası”ndan biri olan Sarah Abbot artık bizim Londra’daki sözcümüz. ...
Vinopolis’i gezerken, tüm yabancı uzmanlardan şunu duydum: “Nihayet Türkiye’nin, farklı bir yüzünü, gülen yüzünü görüyoruz.”