Desen olsam ölü diri

Sergi, sanatçının ölüm konulu desen ve boya malzemelerinden oluşan büyük boy çalışmalarını kapsıyor. Nedret Sekban’ın en büyük özelliği, resimdeki gerçekliği yorum zenginliğiyle sosyal gerçekliğe dönüştürebilmesi. Bu sergide de “ölüm” olgusu, sanatçı duyarlılığı ve ifade bütünlüğü içinde karşımıza çıkıyor. Anlaşılan Nedret Sekban’ın resimlerindeki dinamizm yerini farklı bir coşku ve sadeliğe bırakmış. Yarım bırakma kaygısı ve yokluğu fark ediş, ölümle gelen ifade yitimi, hareket yokluğu ve çıplaklıkla betimleniyor. Sosyal gerçeklik teması içinde Sekban’ın üzerinde önemle durduğu konulardan biri de mülteciler. Umudu başka bir yere taşıma serüvenindeki mülteci gruplarını, bu uğurda verilen kayıpları, hayatta kalabilme çabasını ve özgürlük arayışını resmediyor. Ölümün başka bir yüzüyle karşılaşan farklı sosyal sınıflardan kadın ve çocuklara da kayıtsız kalmıyor. Grilerin hâkim olduğu kompozisyonlar simgesel anlatımlarla destekleniyor. Sekban, bu sergisini, gerçeği ifade etme yolunda sanatın temeli, resmin başlangıcı, üslubun kaynağı olarak tanımlanan desenlerle tanımlıyor.