"İzmir'den Bakü'ye müzik yolculuğu"

Önce, Piemonte Orientale Üniversitesi Hümanistik Bilimler Bölümü öğretim üyesi Prof.
Alessandro Barbero’nun “Osmanlı ve Batı Dünyaları arasında ilişkiler, etkileşimler, kültürel
gelişimler” başlıklı konuşmasını dinledik. Barbero konuşmasında, geçen yıl yayınlanan “Il
Divano di İstanbul” adlı kitabında yer alan görüşlerini özetledi. Konuşmanın belkemiği bu
iki dünya arasındaki benzerlik ve farklılıklardı. Batı’da kralın gücünü dengeleyen bir soylu
sınıfı olmasına karşılık Osmanlı’da böyle bir sınıfın olmadığı, Osmanlı İmparatorluğu’nun
çok uluslu bir imparatorluk olduğu ve böyle bir imparatorluğun ancak karşılıklı hoşnutlukla
yaşayabileceği, Osmanlı İmparatorluğu’nun tarihinin aynı zamanda Avrupa ülkelerinin büyük
bölümünün de tarihi olduğu gibi. Osmanlı’nın en önemli ve belirleyici özelliğinin “ötekine
karşı” meraksızlığı oluşu ise en önemli tanısıydı Barbero’nun, bana göre.

Konuşmanın ardından “Ege’den Hazar’a Aşk” başlıklı, “İzmir’den Bakü’ye ilk müzik
yolculuğu” altbaşlıklı konserde Yunanistan, Türkiye ve Azerbaycan’dan aşk ve ayrılık
şarkıları dinledik. Topluluk dört İtalyan ve bir Azerbaycanlı sanatçıdan oluşuyordu. Yaklaşık
15 yıldır İtalya’da yaşayan Azerbaycanlı Fakhraddin Gafarov Azeri tarı ve ut, Carmelo
Siciliano buzuki ve ut, Simone Amodeo tef ve darbuka, Salvo Adorno piyano ile şarkıları
seslendiren Thoni Sorano’ya eşlik ettiler. Türkçe şarkılar ve çalgısal parçalar bir yana,
Yunanca ve Azerice şarkılar da kulaklarımıza hiç yabancı değildi. İtalyan Kültür Merkezi’nin
salonunu dolduran izleyicilerin coşkulu alkışları da bunun kanıtıydı.