Efe giysileriyle ve mukavvadan yapılmış kılıcımla yürüdüm...

6 Eylül ve Zağnos Paşa ilkokulları ile Balıkesir Lisesinde okudum. Balıkesir, Ulusal Kurtuluş Savaşı yıllarında işgal ve direnişi bir arada yaşamış bir kenttir. Bugün de kentin en önemli üç caddesinin adı Milli Kuvvetler, Anafartalar ve Vasıf Çınar caddeleridir. Vasıf Çınar, Balıkesir’de Kurtuluş Savaşı yıllarında “Ulusal Kurtuluş Hareketinin Destekçisi ve Yürütücüsüdür” alt başlığı ile İzmir’e Doğru gazetesini yayımlamıştır.

Bu nedenlerle Balıkesir’de ulusal bayramlar, okullarda ve kentte özel bir önemle kutlanırdı. Geçit töreni Vasıf Çınar ya da Milli Kuvvetler caddesinde yapılırdı. Öğretmenlerimiz biz öğrencileri sinemaya götürür, orada ulusal kurtuluş savaşının hangi aşamalardan geçtiğini anlatan belgesel bir film izletirlerdi. Ulusal duygularımız kabarmış olarak çıkardık bu gösterilerden. Geçit törenlerinde de okulca yürürdük.

Bir 23 Nisan töreninde, Balıkesir Efesi giysisiyle ve elimde soba yaldızıyla parlatılmış mukavvadan bir kılıçla yürüdüğümü hatırlıyorum. Törenin bir yerinde iki kol halinde kılıçlarımızı havada birleştirerek etkileyici bir görüntü oluşturmuştuk. Kılıçlarımızın altından daha küçük sınıfların kız öğrencileri geçmişti.

23 Nisan’da yapılan bir başka etkinlik de Şehir Kulübü’nde çocuklar için düzenlenen balolardı. Bu baloya yalnızca çocuklar katılır, dans eder, gazoz ve limonata içip pasta yerlerdi. Ancak balo günlerinden çok önce okulumuzda öğretmenimiz bize uzun uzun dans provaları yaptırırdı. Bu balolar için de gösterişli olmayan ama özel giysiler hazırlanırdı. Bir ulusal meclisin kuruluş yıldönümünün çocuk bayramı olarak kutlanması, ülkesini yabancılardan ve gerilikten kurtarmayı başarmış o büyük insanın dehasının göstergelerinden yalnızca biridir. Çocuk bayramı düşüncesi bile tek başına ne kadar şiirsel. Sokaklarında kimsesiz, dilenen, okulsuz, bakımsız çocukların olmadığı bir yurt ve dünya dileğiyle nice 23 Nisanlara...