Mozart'ın ezgileri ile kaybolan siyasetin çığlıkları

Bu yıl 32. si düzenlenen Ankara Müzik Festivali’ni üç gün boyunca takip etme fırsatını yakalayan biri olarak oldukça şanslı döndüm İstanbul’a…  Bürokrasi şehrinde, Türkiye gündeminin tam ortasında, karmaşanın, mecliste yükselen seslerin uğultularını bu kadar yakın hissederken, birkaç günlüğüne de olsa o uğultuları müzikle bastırmak harikaydı doğrusu… Keşke siyasilerimiz de daha çok sanat etkinliğine katılabilse… Belki o zaman meclisteki kavga çığlıklarının yerini Mozart’ın eşsiz melodileri alabilir. Ve eminim daha çok sever, daha çok anlarlar birbirlerini… 

 

Türkiye’de bir ilk: ‘Robot Piyanist’ ve ‘Pedal Piyano’ 

Çin Henan Müzesi Huaxia Antik Müzik Orkestrası ile başlayan festival serüvenim, Orkestra Akademik Başkent’in oldukça dikkat çeken Robotik Konseri ile devam etti.  Şef Ertuğ Korkmaz yönetimindeki konserin piyanisti İtalyan yapımı bir robottu. Maetto Suzzi tarafından icat edilen ve gözlerindeki kamera sayesinde seyirci ile etkileşim halinde olan Robot ‘Teotronica’ ; Türkiye’ye gelmeden önce endişeli olduğunu, elektriklerin kesilmesinden korktuğunu söyleyerek salondaki seyircileri kahkahaya boğdu. Robot piyanistimiz konserin ikinci kısmında piyanoyu gerçek bir piyaniste, İtalyan Piyanist Roberto Prosseda’ya bıraktı. Prosseda’nın hem el hem de ayaklarını kullanarak çaldığı pedal piyano sanatseverlerden büyük ilgi gördü.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Öğrencileri Hocalarını Unutmadı 

2014 yılında kaybettiğimiz ve Türkiye’de opera denildiğinde akla ilk gelen isimlerden biri olan Devlet Sanatçısı Ayhan Baran için özel bir anma gecesi düzenlendi. Ayhan Baran’ın adına yakışır bir geceye imza atan opera sanatçıları ‘Beş Bas Konseri’ ile çeşitli opera aryaları seslendirdi. Zafer Erdaş, Güneş Gürle, Burak Bilgili, Tuncay Kurtoğlu ve Gökhan Ürben’in unutulmaz performanslar sergiledikleri gecede, piyanoda ise Figen Yiğitgil vardı. Birbirinden başarılı bu altı isim uzun süre ayakta alkışlandı.   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Özel Teşekkür… 

Festivalde olduğum bu üç gün içerisinde Sevda - Cenap And Vakfı’nı da gezme fırsatı buldum. Ankara’nın meşhur Kuğulu Parkı’nın hemen yanı başındaki bu sanat merkezinde yapılan faaliyetler beni ülkede hala iyi şeyler olabileceğine inandırdı. İçimdeki umut çiçeklerini yeşertiverdi… Festival Komitesi üyelerinden Pınar Alpay Yüksel’in yüksek enerjisi ile bize tanıttığı vakıf, özellikle Ankara’nın köylerinde yaşayan minik kardeşlerimizden oluşan korosu ve meme kanseri ile savaşan kadınlar korosu ile kocaman bir alkışı hak ediyor. Teşekkürler Ankara…